In de laatste Previews van het jaar,
met comics voor volgend jaar februari, blijft Dark Horse voorpret
beleven aan de tweede film over Mike Mignola's creatie Hellboy.
Ook Abe Sapien mag even delen in de pret, met een eigen miniserie.
Uit het hoekje Star Wars komt The Force Unleashed, door Haden
Blackman en Brian Ching, een graphic novel die is gebaseerd
op een nieuwe computergame. En The Terminator is toe aan een
eerste, dikke omnibus.
In de aanloop naar Final Crisis houdt
DC zich deze maand relatief kalm. De Action Comics Annual
verdient wat aandacht vanwege het tekenwerk van Adam Kubert,
Justice Society of America blijft interessant door het verhaal
dat inhaakt op Kingdom Come en Tiny Titans is een grappige
cartoonversie van de reguliere Titans, maar verder staat weinig
schokkends op de planning. Hetzelfde geldt voor de imprint
WildStorm. Vertigo biedt gelukkig de softcover van Fables:
1001 Nights of Snowfall, de fijne graphic novel van Bill Willingham
en een verzameling prima tekenaars. Ook is het tijd voor de
zesde bundeling van de klassieke serie Sandman Mystery Theatre,
met oud werk van Matt Wagner. Al met al een rustige maand
voor de uitgeverij; waarschijnlijk stilte voor de storm.
Image komt deze maand voornamelijk
met nieuwe graphic novels. Dat begint met Hazed van Mark Sable
en Robbi Rodriguez, gaat door met Krash Bastards, geschreven
door Joe Casey, biedt nieuw materiaal van Andi Watson onder
de titel Princess at Midnight en heeft Jim Mahfood met zijn
luxe artbook genaamd MixTape. Invincible is toe aan het eerste
nummer na deel vijftig en ergens is het stiekem wel grappig,
dat de nadruk sterk ligt op dat 'eerste'.
ClanDestine is terug bij Marvel, met
een nieuwe vijfdelige miniserie, uiteraard geschreven en getekend
door Alan Davis. Ook goed nieuws voor de fans van prettig
tekenwerk, Mark Millar en Bryan Hitch nemen de serie Fantastic
Four over en de eerste previewpagina's ogen zeer aantrekkelijk.
Joss Whedon en John Cassaday nemen intussen afscheid van de
X-Men met de extra dikke Giant-Size Astonishing X-Men, waarin
een bekend personage dood zal gaan. Tijdelijk, natuurlijk,
want bij Marvel blijft niemand langer dan vijf jaar dood.
In hetzelfde hoekje wordt de serie X-Men nu omgedoopt tot
X-Men: Legacy en keert X-Force terug als overblijfsel uit
de jaren negentig. Een tikkie verstopt, maar zeker de moeite
waard is de start van Kick-Ass, een nieuwe serie van Mark
Millar en John Romita Jr.
Opvallend bij de independents is dat
Mike Mignola's serie Jenny Finn wordt gebundeld bij uitgeverij
Boom! Studios. Verder in dit katern het belangrijkste nieuws
van deze maand, want daar wordt het nieuwe project van Jeff
Smith aangekondigd. Na Bone stort hij zich op Rasl, met een
vleugje sciencefiction, maar wel met de bekende tekenstijl
die hem beroemd heeft gemaakt. Jaime Hernandez is klaar met
zijn graphic novel The Education of Hopey Glass, een luxe
hardcover uit het Locas universum, terwijl Oni inhaakt op
de film Jumper met de graphic novel Jumper: Jumpscars, door
vast schrijversduo Nunzio DeFilippis en Christina Weir, aangevuld
met tekenaar Brian Hurtt.
comics
:: in
thor
(marvel) In de ongeveer twintig jaar dat ik
nu Amerikaanse comics spaar, ben ik zelden langer dan een
jaar trouw geweest aan de serie Thor. Daarvoor spreekt het
personage te weinig tot de verbeelding en is hij, met zijn
te ouderwetse taalgebruik en oubollige principes, niet bepaald
de meest uitnodigende superheld.
Schrijver J. Michael Straczynski en
tekenaar Olivier Coipel hebben mij toch weer teruggehaald
naar de dondergod uit Asgard. Niet alleen zijn het allebei
makers van naam, ze hebben ook werkelijk een eigen plan voor
deze serie. In interviews had Straczynski al aangestipt, dat
de archaïsche taal verdwijnt en Coipel laat zien, dat
hij Thor op een fris andere manier kan neerzetten zonder dat
hij het iconische verliest. Bovendien komt de serie op een
erg interessant punt in de geschiedenis; Thor is net terug
na het mythologische Ragnarok en de overige goden dwalen rond
zonder herinnering aan het verleden. Daarmee is Thors missie
voor de eerstvolgende nummers gegeven.
De herstart van de serie Thor is functioneel,
de nieuwe insteek is meer dan zomaar een commerciële
gimmick en daarom krijgt het een kans. Straczynski is ook
nog eens een schrijver die trouw is aan de series waar hij
aan werkt, dus dat geeft vertrouwen voor de toekomst. Kijken
of ik het nu wel langer dan een jaar volhoud.
comics
:: out
faker
(dc) Het gebeurt niet vaak, maar zo af en
toe komt Vertigo met een miniserie. Faker is een recent voorbeeld
en met Mike Carey als de schrijver en Jock als tekenaar heeft
het daarmee wel twee zeer onderscheidende talenten op de cover
staan. Het doorwrochte van Carey en het extreem gestileerde
van Jock, wat kan dan mis gaan?
Het antwoord is: nog redelijk veel.
Want bij een schrijver als Carey mag niet worden vergeten,
dat de kwaliteit van zijn werk kan schommelen. Hij wisselt
briljante diepgang af met ogenschijnlijk irrelevante uitstapjes.
Deze miniserie behoort tot die laatste categorie. Met een
onderling inwisselbare jongeren in de hoofdrol, stuk voor
stuk niet sympathiek, duikt het in een wereld die vol zit
met misleiding, met metarealisme en bizarre drugs. De tekenstijl
van Jock past daar prima bij, in de zin dat het visueel net
zo ondoorzichtig en onherkenbaar blijft. De krasserige lijnen
zouden meer profiteren van een duidelijk script, het script
zou meer profiteren van helder tekenwerk.
Misschien is dit waarom Vertigo niet
zo veel miniseries uitgeeft. Te vaak zijn ze gedoemd tot een
bestaan in de marge, zelfs met makers die hun sporen al hebben
verdiend. Faker is hoe dan ook een misser, een comic die pretentieus
wil zijn, maar vervolgens verstrikt raakt in het eigen web
van intriges en van dubbele bodems.