In maart promoveert Dark Horse wat
webcomics tot volwaardige papieren edities, een weg die de
uitgeverij vorig jaar al voorzichtig in heeft geslagen. Ditmaal
gaat het om Applegeeks door duo Ananth Panagariya en Mohammad
F. Haque en Achewood door Chris Onstad. Daarnaast biedt een
herdruk van The Amazon een unieke blik op vroeg werk van Steven
T. Seagle en Tim Sale, krijgt de Spirit terecht veel aandacht
en viert The Goon het tienjarig bestaan.
Met het tijdelijke verdwijnen van
Batman vult DC de leemtes graag op met een handvol specials
en miniseries. Batman: Battle for the Cowl, door Tony Daniel,
is de belangrijkste van deze reeksen, maar ook een special
over Jim Gordon en miniseries over Azrael en Oracle haken
in op een hype. Intussen krijgen de series over Superman een
nieuw gezicht, wat wordt onderstreept door de twaalfdelige
mini Superman: World of New Krypton, geschreven door Andrew
Kreisberg en met tekenwerk van Pete Woods. De oude rot Jim
Starlin mag zich uitleven op een zevendelige miniserie genaamd
Strange Adventures, bij WildStorm wordt een graantje uit andere
media meegepikt door een nieuwe verstripping van Resident
Evil en bij de imprint Vertigo verschijnt een Absolute Edition
van de klassieker V For Vendetta.
De aankondigingen van Image bewijzen,
dat schrijver Christopher Yost ook zonder vaste collega Craig
Kyle kan. Zijn driedelige miniserie Killer of Demons wordt
getekend door Scott Wegener en oogt lekker cartoonesk. Het
epische Lillim van Shaun Lapacek en Ian Keiser lijkt afkomstig
uit de jaren negentig, maar gelukkig bieden Invincible, Soul
Kiss en The Walking Dead voldoende compensatie. En Witchblade
bereikt nummer honderd vijfentwintig.
Marvel zet schrijver Stephen King
opnieuw in het zonnetje, met de tweede miniserie over The
Stand en de special Dark Tower: Sorcerer, helaas zonder vaste
tekenaar Jae Lee. Ultimate Wolverine vs Hulk gaat na jaren
vertraging eindelijk verder, de nieuwe crossover Dark Reign
eist direct meerdere, op het eerste gezicht nutteloze miniseries
op zoals Dark Reign: Elektra en Dark Reign: Fantastic Four
en de crossover 'War of Kings' slokt vrijwel alle comics uit
het kosmische hoekje op. Heel leuk kan Spider-Man & The
Human Torch worden, een special door Tom Beland. Helaas staat
tegenover die creativiteit dan wel het begin van alweer een
crossover. X-Force / Cable: Messiah War Prologue klinkt als
commercieel uitmelken. En dat is het natuurlijk ook.
De independents vieren het tienjarig
bestaan van uitgeverij AiT / Planet Lar en bij Aspen Comics
verschijnen de allerlaatste volledige pagina's van de vorig
jaar overleden maker Michael Turner. Boom Studios verrast
met een miniserie over de Incredibles, geschreven door Mark
Waid, uitgeverij Com.X biedt het complete Cla$$war in een
hardcover en bij Dynamite gaan Marc Guggenheim en Mel Rubi
voor de zoveelste variant op de uitgekauwde zombiecomics.
IDW geeft het startschot voor The Life and Times of Savior
28, een miniserie die de moeite waard kan zijn door de schrijver
J.M. DeMatteis. Opvallendste feit van de maand: Battlestar
Galactica manga bij uitgeverij Tokyopop.
comics
:: in
punisher:
war zone (marvel) Bijna negen jaar geleden
bliezen Garth Ennis en Steve Dillon nieuw leven in het personage
Frank Castle, beter bekend als de Punisher. Hun reeks is memorabel
en het is niet zo raar, dat Marvel aan het eind van 2008 dezelfde
makers de ruimte gaf in de zesdelige miniserie Punisher: War
Zone.
De keuze voor een wekelijkse miniserie
is wellicht opvallend, maar inhoudelijk is dat op een volledige
graphic novel na wel de beste optie. Ennis en Dillon grijpen
terug op gebeurtenissen en karakters uit hun eerste verhaal,
dikken het aan met een gebruikelijke dosis actie en vullen
alle overgebleven gaten met veel brute, absurde humor. Hoewel
deze serie lang niet zo vernieuwend en verrassend kan zijn
als toen, zorgt het feest der herkenning voor vermaak. Ennis
is op zijn best met eigenzinnige personages, Dillons soms
houterige stijl sluit daarop aan en samen leveren ze precies
wat van hen wordt verwacht: een leuke, goede comic. Niets
meer, niets minder.
Punisher: War Zone is het soort miniserie
dat in de mainstream niet zo vaak voorkomt: het hobbyproject
van makers die hun sporen hebben verdiend. Ja, Marvels huidige
beleid met telkens nieuwe titels over de Punisher doet denken
aan de onzinnige expansie van de jaren negentig, maar voor
deze reeks mag dat geen bezwaar zijn.
comics
:: out
house
of mystery (dc) Het concept gaat nu al enkele
decennia mee. Toch duurde het na de meest recente reeks ruim
twintig jaar voor DC Comics kwam met een nieuwe, moderne versie
van House of Mystery. Matthew Sturges, de vaste co-schrijver
van Bill Willingham, kreeg daarbij gezelschap van de relatief
onbekende tekenaar Luca Rossi.
De serie biedt een duidelijk en een
handzaam format, waarbij het hoofdverhaal wordt aangevuld
door kortere verhalen door wisselende tekenaars. Bovendien
heeft de horror van vroegere versies plaatsgemaakt voor het
soort mysterie dat vandaag de dag in veel media tot uiterst
succesvolle verhaallijnen leidt. Toch worstelt Sturges in
het eerste jaar met zijn personages en vooral met het verteltempo.
Het avontuur over Fig Keele kent namelijk zo'n laag tempo
en zo veel decompressie, dat per deel nauwelijks vooruitgang
wordt geboekt, terwijl clichématige ontwikkelingen
op het niveau van de karakters toch vooral zorgwekkend veel
voorspelbaarheid opleveren.
Hoe prettig de tekenstijl van Rossi
ook is, met speelse lijnen en veel sfeer, House of Mystery
is vooralsnog niet heel veel meer dan een podium voor de verschillende
gasttekenaars die hun kunsten vertonen op korte vulverhalen.
De kern van de serie is dun en kan de aandacht nog lang niet
vasthouden. Daarvoor moet het verhaal snel meer bieden.