Eerder deze week hadden we bij Juniorpress
last van een hacker. Eentje uit China. Nu heb ik weinig verstand
van hoe dat gaat, maar toen ons werd verteld dat daarom het
netwerk tijdelijk werd platgelegd, zag ik in gedachten een
Chinees vrolijk gebruikmaken van onze telefoonlijnen. Laptop
op schoot. Fris biertje erbij. Die belt natuurlijk meteen
zijn vrienden. Liefst internationaal. Ik kijk er niet van
op als we door deze truc volgend jaar de prijzen van onze
comics moeten verdubbelen.
Hopelijk was het toeval en heb jij
niets met deze kraak te maken. Mocht je hier toch achter zitten,
dan is dat kinderachtig. Okay, ik heb een paar keer niet zulke
aardige dingen gezegd. Die column waarin ik jouw werk beschrijf
als het gepruts van een aan heroïne verslaafde kleuter
ging misschien een beetje te ver en het was inderdaad niet
zo netjes dat ik je heb vergeleken met Rob Liefeld. Zoiets
gun je niemand. Je advocate faxte me vorige maand zelfs een
lijst met woorden die ik niet in één zin met
jouw naam mag gebruiken. Humor dat ze 'incompetente schrijfhoer'
fout had gespeld.
Achteraf besef ik dat ik nooit had
mogen suggereren dat jij zo veel series voor Marvel schrijft
omdat je dikke vriendjes bent met de juiste personen. Het
zegt toch niets dat je elke dag met je baas Bill een biertje
pakt in het café aan de overkant? En dat je in je nachtkastje
foto's hebt waarop hoofdredacteur Joe stomdronken een minderjarig
meisje onzedelijk betast, staat al helemáál
overal los van. Ik geef het toe: ik heb al die lelijke dingen
over je gezegd zonder dat ik een letter van je werk heb gelezen.
Was ik jaloers op je succes? Misgunde ik je dat appartement
in het centrum? Of wilde ik gewoon iemand beledigen omdat
beledigen nu eenmaal bij het schrijven van een column hoort?
Feit blijft, dat ik pas twee weken
geleden jouw The Call of Duty en Uncanny X-Men heb gelezen.
In het begin nog met een hatelijke grijns op mijn gezicht
omdat ik overtuigd was dat ik de grootste bagger zou aantreffen,
daarna met het schaamrood op de kaken. Want wat ik las, was
dus niet de pretentieloze rommel die ik had verwacht, de ongeïnspireerde
troep waarop ik had gehoopt en de achteloos in elkaar gefrommelde
shit waarop ik had gerekend. Wat ik las, was gewoon goed.
Vlot, scherp en met humor. Je bent geen Gaiman of Claremont,
maar wie is dat wel? Gaiman en Claremont zelf in ieder geval
al vele jaren niet meer.
Weet je wat? Ik zet dit mailtje deze
week op mijn site, zodat iedereen kan lezen dat ik mijn gepeperde
woorden over jou en je werk terugneem. Stuur je de link ook
even door naar je advocate? En naar die hacker uit China waar
jij natuurlijk helemaal niets maar dan ook werkelijk niets
mee te maken hebt?