Bedankt voor je fax. Het is maar goed
dat je op het voorblad in je herkenbaar krasserige handschrift
had vermeld dat het om de cover van Cable & Deadpool #1
ging, want voor hetzelfde geld had ik gedacht dat iets met
de fax aan de hand was en had ik dat apparaat voor een onderhoudsbeurt
naar de winkel teruggebracht. Ik heb nu eenmaal weinig verstand
van die zaken. Volgens mij ben ik de laatste Nederlander zonder
videorecorder, zonder printer en zonder stereotoren. Ik ben
al blij als ik de computer aan de praat krijg.
Dus je wilt mijn goudeerlijke, ongezouten
mening over die cover? Dat is prima, maar daarbij houd ik
wel rekening met het feit dat het een ruwe eerste schets was,
anders zou ik wel eens onnodig kritisch kunnen zijn. Hoewel,
ik bekeek diezelfde plaat van de week in de nieuwe Marvel
Previews (dat ontzettend lullige marketingblaadje op glossy
papier, waarvoor op kosten van Bill Jemas tientallen hectare
bos extra moet worden gekapt) en toen viel me op dat de uiteindelijke,
ingekleurde versie niet zo veel verschilt van jouw potloodversie.
Kijk, daar herken je de ware grootmeesters aan! Die hebben
aan een paar daadkrachtige pennenstreken genoeg.
Laat ik vooropstellen dat je pose
weer ouderwets smullen is. Heerlijk, zoals Cable ongeveer
twee keer zo groot is als Deadpool en dat het hoofd van de
gemaskerde held ruim drie keer in de gespierde armen van Cable
past. Jammer dat Deadpool een masker draagt, anders had je
ook hem die zo kenmerkende grimas mee kunnen geven. Een minpuntje
bij Cable is dat het aantal zichtbare tanden in zijn mond
significant kleiner is dan jouw gebruikelijke gemiddelde van
veertig. Dat kan beter, denk ik dan. Moet je de volgende keer
meer aandacht aan besteden. Gelukkig zijn de puntige ellebogen
traditioneel aanwezig en is het geometrisch onmogelijk vormgegeven
wapen in Cable's handen een mooi eerbetoon aan het werk van
Escher.
Al met al een uitstekende cover, dus.
Als die nummers niet als zoete broodjes over de toonbank knetteren,
weet ik het ook niet meer. Toch wel geinig dat Marvel tussen
al dat strak vormgegeven artistieke geneuzel nog ruimte heeft
voor dit soort klassieke covers. Je kunt heel veel van Bill
en Joe zeggen, maar niet dat de hoge bazen zijn vergeten aan
wie ze het huidige succes van hun comics te danken hebben.
Eigenlijk is het niet meer dan logisch dat ze jou als toonaangevendste
tekenaar van de jaren negentig deze covers laten maken. En
het komt goed uit. Heb je wat om de tijd mee te doden in die
elf maanden tussen twee nummers van je eigen Youngblood.
Sorry dat ik het verder kort houd;
ik hang vandaag als een zombie voor de televisie omdat ik
geen minuut wil missen van de 11 september herdenkingen. Je
zou zeggen, 'Man, neem het op en bekijk het lekker in het
weekend,' maar dan heb je het begin van dit mailtje dus niet
goed gelezen.