Van het weekend heb ik je eerste verhaal
voor Amazing Spider-Man herlezen. Je baas Joe Quesada had
me namelijk gevraagd, of ik daar eens kritisch naar wilde
kijken. Het spreekt voor zich, dat ik dat graag wilde doen.
Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik geen kans onbenut
laat om een schrijver de grond in te boren. Ik was alleen
toch bang, dat het in jouw geval lastig zou worden. Want ik
ken je vroegere werk en dat heeft best niveau. Ik was die
ene lezer die jouw Snake Woman voor Virgin Comics aardig vond.
Maar dan Amazing Spider-Man. Je had
natuurlijk wel een voordeel boven die andere drie hoofdschrijvers.
Jij kon drie maanden lang vanuit een al dan niet ivoren toren
toekijken hoe zij de boel helemaal verknalden, verprutsten
en als een stuurloze vrachtwagen op een betonnen muur af lieten
rijden. Je hebt in een deuk gelegen om Mister Negative van
Dan Slott, je hebt blauwe plekken van het op je knieën
slaan toen je las over die Jackpot en Menace van Marc Guggenheim
en ik vermoed, dat je Bob Gale na zijn creatie Freak onmiddellijk
van je mailinglist voor de kerstkaarten af hebt gehaald. Ik
zou dat laatste overigens sowieso doen, maar dat geheel terzijde.
Na zo veel kansloos gestuntel was
de weg vrij voor jouw glorieuze debuut. Jij zou iedereen laten
zien hoe dat moet, het schrijven van een puike comic met vlotte
dialogen, een intelligente opbouw en domweg een lekker verhaal
over Spider-Man. Tot zover dus de theorie. In de praktijk
is het ook daadwerkelijk een puike comic met vlotte dialogen
en een intelligente opbouw geworden. Ik zou zelfs zeggen,
dat het een lekker verhaal is. Alleen niet over Spider-Man.
Een gestoorde geleerde? Bombastische halfgoden? Tot de tanden
bewapende Maya's die meer lijken op leden van de band Slipknot?
Een clubje zwervers dat helpt? Heb je toevallig soms een memo
gemist? Dit is niet Snake Woman voor Virgin Comics, maar Amazing
Spider-Man voor Marvel. Subtiel verschil.
Los daarvan vind ik het mooi dat een
schrijver van jouw naam en faam zijn werk laat aansluiten
op dat van een drietal ondermaatse hobbyisten. Laten we wel
wezen, Dan, Marc en Bob, dat is de Bermudadriehoek van moderne
comics. Jouw verhaal steekt daar in de basis ver bovenuit,
maar het zijn de kleine details waaraan ik kan zien, dat je
echt je best hebt gedaan om het verschil niet te groot te
laten worden. Het zijn de subtiele foutjes die het 'm doen.
De termen die de Maya's gebruiken, veranderen telkens van
spelling en waar ik tranen van in mijn ogen krijg, zijn al
die prachtige continuïteitsfoutjes over welke informatie
de personages van elkaar kennen.
Het scheelt dat je Chris Bachalo als
tekenaar had. Zijn semi-realistische, vloeiende stijl ligt
mij en zijn Spider-Man is visueel aantrekkelijk. Ik denk dat
hij ook de enige is, die weg kan komen met... nou ja, met
alles. Hij kan zelfs een pratende auto en desnoods een vliegende
koe cool laten lijken. Kortom, houd vol. Je komt er wel. Jij
wel.