Weet je nog wat ik je in 1998 sms'te
toen je bij Marvel net het eerste deeltje van Spider-Girl
op de planken had liggen? Ik ook niet meer precies. Wat ik
wel heb onthouden, is dat ik de woorden 'kansloos' en 'hopeloos'
heb gebruikt. Bij de plaatselijke stripwinkel deed ik zelfs
mee aan de weddenschappen over hoe lang die serie van je het
zou uithouden. Omdat ik niet iemand ben, die zomaar roekeloos
wedt, zette ik aan de voorzichtige kant in. Elf nummers, daarna
zou het doek vallen, zo voorspelde ik. Al dacht ik eerder
aan vier nummers.
Daarom wil ik je vandaag feliciteren
met het stopzetten van Spider-Girl. Dat klinkt tegenstrijdig,
maar ik meen het uit de grond van mijn hart. Gefeliciteerd
met het stopzetten van Spider-Girl. Niet na elf nummers en
zeker niet na vier nummers, nee, na honderd nummers van die
eerste reeks en straks in maart 2009 eindig je met dertig
delen van de herstart. Dat is absoluut geen geringe prestatie.
Niemand die dat ooit had kunnen voorspellen. Ja, behalve dan
die vreemde vogel bij de plaatselijke stripwinkel, die in
1998 bijna zevenhonderd oer-Hollandse guldens inzette op honderd
dertig nummers. Tien jaar geleden lachten wij hem allemaal
uit. Morgen koopt hij een Porsche.
Gister heb ik je aankondiging met
bovengemiddelde interesse gelezen. Naast het geven van de
feiten kon je het namelijk weer niet laten; je eindigde met
een sneer. Een komisch verpakte, weliswaar, maar niettemin
een sneer naar alle ongelovigen, naar iedereen die Spider-Girl
hoofdschuddend een erg korte toekomst voorspelde. "Jullie
hadden gelijk," vertelde je met wat ongetwijfeld een
hatelijke glimlach op het gezicht moet zijn geweest. "Jullie
zaten er elf jaar naast, maar jullie hadden gelijk."
Ik voelde me persoonlijk aangesproken. Omdat ik je nooit had
gesteund in je belachelijke reddingspogingen als Marvel voor
de zestiende keer bekend had gemaakt, dat Spider-Girl met
stopzetten werd bedreigd. Omdat ik het maar een oubollige
flutserie vond.
Waarom ik je dan feliciteer? Zit daar
soms ook een sneer aan jouw adres in verstopt? Is dit het
sarcasme en het cynisme waar ik al bijna negen jaar lang deze
column met correspondentie mee vul? Nee, niets van dat alles.
Ik meen het oprecht. Ik gun het je, ik gun je die sportieve
wraak op alle critici die jou liever zagen vallen dan zagen
overwinnen. En onder die critici reken ik mezelf dus ook.
Echt waar, ik vind het heerlijk voor je. Ik vind het ronduit
fantastisch dat Spider-Girl volgend jaar wordt stopgezet.
Dat is het allerbeste nieuws dat ik heel dit jaar heb gehoord.
Als ik een dag kon inlijsten, zou deze boven mijn bed hangen.
Ik overweeg het vergulden van mijn kalender.
Hopelijk kom je binnenkort met iets
nieuws. Een nieuwe comic, iets aparts, iets wat typisch bij
jou past. Gewoon, weer een lekkere serie over een flauw, kansloos
personage. Dan zal ik weer meedoen met de weddenschappen in
de plaatselijke stripwinkel. En dan zal ik weer inzetten op
hooguit elf nummers. Als je dan even meewerkt, delen we de
winst.