thunderbolts
#37 (marvel)
Mijn eerste nummer sinds Busieks vertrek. Nicieza gebruikt
bijna evenveel verklarende teksten als Busiek, maar het leest
net iets makkelijker weg. De Thunderbolts gaan op zoek naar
Abe Jenkins en ontdekken een listig plannetje van de overheid.
Sterk tekenwerk als altijd, een redelijke vertelstijl en zeker
geen irritant maar wel degelijk vrij boeiend verhaal. Kortom,
dik drie sterren. tekst
fabian nicieza tekeningen mark bagley
x-men
#99 (marvel)
Wat de tekeningen betreft, is dit een uitstekend nummer, maar
het verhaal en het script zijn hopeloos slecht. De High Evolutionary
heeft van alle mutanten op Aarde gewone mensen gemaakt en
dit nummer laat alle gevolgen voor de X-Men zien. Belachelijk
veel verklarende tekstkaders, zinloos geleuter en een compleet
verkeerd tempo. Ondanks de tekeningen slechts één
ster. tekst
alan davis & terry kavanagh tekeningen brett
booth
promethea
#6 (dc)
Een paar erg slimme verteltechnische vondsten vormen de omlijsting
van een volgende fase in de opleiding van Sophie Bangs, de
huidige Promethea. Samen met een vroegere Promethea neemt
ze het in een fictieve wereld op tegen de schrijver van Promethea
in de jaren twintig. Slim verhaal, opvallend innovatief verteld
en aangevuld met helder tekenwerk. Al met al vrij krap vier
sterren. tekst
alan moore tekeningen j h williams iii
planetary
#9 (dc)
Een interessante blik in het verleden van Planetary, waarin
de voorganger van Elijah Snow wordt geïntroduceerd. Het
team verstoort een geheime operatie waarbij een onbekend persoon
uit een fictieve realiteit is gehaald. Filmische vertelstijl,
snelle dialogen en een goede balans met de actie. De tekeningen
zijn net iets minder dan normaal, maar wel degelijk. Zeer
dik vier sterren. tekst
warren ellis tekeningen john cassaday
birds of
prey #16 (dc)
Via een aardige flashback wordt het verhaal verteld hoe de
Joker na zijn alliantie met het land Qurac is opgepakt. Goede
opbouw, aardige dialogen en een leuke en verrassende twist
als blijkt dat de Joker niet in Arkham maar bij Barbara (ofwel
Oracle) gevangen zit. Dixon schrijft beter dan een jaar geleden
en de realistische tekeningen zijn meer dan voldoende, vandaar
drie sterren. tekst
chuck dixon tekeningen butch guice
kin
#1 (image)
Na lang wachten is het eerste soloproject van Gary Frank nu
een feit. Zijn tekenwerk is als vanouds overtuigend, maar
het op goede wijze schrijven van een verhaal moet hij nog
duidelijk leren. Een duistere organisatie ontdekt dat een
groep Neanderthalers nog leeft en opent de jacht op hen. Het
verhaal is inleidend, heeft weinig inhoud en de dialogen zijn
matig. Ik geef twee sterren. tekst
& tekeningen gary frank
sin city:
hell and back #8 (dark horse)
Opnieuw een nummer met een vreemde opzet en een soort tussenverhaaltje
dat het hoofdverhaal onderbreekt. Dit is merkbaar het laatste
nummer vóór het einde van de miniserie, waarbij
weer duidelijk wordt hoe dun de plot is. Het tekenwerk is
redelijk maar in het tussenverhaaltje een stuk minder en al
met al verdient ook dit nummer een score van slechts twee
sterren. tekst
& tekeningen frank miller
fortune
and glory #2 (oni)
Driedelige autobiografische miniserie over het vreemde Hollywood-avontuur
van Brian Michael Bendis. Een unieke kijk achter de schermen,
met erg veel insider-grapjes en een perfect voorbeeld van
hoe slim Bendis een verhaal kan schrijven en hoe realistisch
zijn dialogen zijn. De tekeningen zijn waarschijnlijk bewust
vrij cartoony en dat werkt. Net geen vier, wel dik drie sterren
waard. tekst
& tekeningen brian michael bendis