earth x
#x (marvel)
Een buitengewoon intrigerend einde aan een middelmatige miniserie,
waarbij Galactus de Celestials verjaagt en de Aarde voor een
grote ramp behoedt. Veel erg slimme en interessante onthullingen
over de werking van het Marvel Universum, maar hier en daar
matig verteld en getekend. De laatste scènes zijn wel
heel open en onbevredigend, waardoor ik uitkom op drie sterren. tekst
jim krueger tekeningen john paul leon
x-men: children
of the atom #3 (marvel)
Ernstig vertraagd en dat schaadt duidelijk de impact van het
verhaal. William Metzger gaat door met het aanwakkeren van
haat tegen mutanten en Xavier redt intussen Scott Summers
uit de handen van zijn zo manipulatieve baas. Weinig echte
inhoud, wel goed geschreven met lekker nostalgisch tekenwerk,
maar het geheel mist duidelijk aan charme. Al met al ruim
twee sterren. tekst
joe casey tekeningen steve rude
iron man
#29 (marvel)
Ondanks het afgrijselijk amateuristische tekenwerk van de
nieuwe tekenaar blijft de centrale plot boeien. Iron Mans
harnas gaat een eigen leven lijden en dat zorgt voor een goede
spanning en een knappe climax. De dialogen zijn af en toe
matig, het subplot over Rumiko is voorspelbaar en irritant,
maar dankzij het originele verhaal verdient het nummer een
score van drie sterren. tekst
joe quesada tekeningen alitha martinez
generation
x #64 (marvel)
Het team gaat op zoek naar de vermiste schoolkinderen en vindt
de locatie waar ze gevangen worden gehouden. Eigenlijk net
wat te weinig inhoudelijke gebeurtenissen, maar slim en met
een goed tempo verteld. Leuke interactie tussen de teamleden,
vlotte dialogen en een goed ritme, al is het tekenwerk nogal
vlak en bovendien helaas iets onder de maat. Nog krap drie
sterren. tekst
warren ellis & brian wood tekeningen steve
pugh
swamp thing
#2 (dc)
Abby Holland vertelt de ouders van Mary de waarheid over hun
dochter en hoe zij en de oorspronkelijke Swamp Thing hun dochter
Tefé lang geleden de identiteit van Mary aan hebben
laten nemen. Veel uitleg, knap afgewisseld met scènes
over Tefé. Het tekenwerk is helder en de vertelstijl
is van een vrij hoog niveau. Vanwege het tekort aan inhoud
geen vier maar ruim drie sterren. tekst
brian k vaughan tekeningen roger petersen
stars and
stripe #11 (dc)
Het matige tekenwerk van de gasttekenaar berooft de serie
van elke charme en het tegenvallende en matige verhaal over
de Shining Knight is oppervlakkig en verre van boeiend. Het
subplot over de Dragon King is nog interessant en dat is de
enige reden waarom ik de ontknoping in het volgende nummer
wil lezen. Maar daarna is het over en uit met deze matige
serie. Ruim één ster. tekst
geoff johns tekeningen scott kolins
shockrockets
#1 (image)
Een leuk, verfrissend en helder geschreven nummer, waarin
de ambitieuze knutselaar Alejandro in het jaar 2087 plotseling
midden in een gevecht tussen de Shockrockets en generaal Korda
belandt. Luchtig maar boeiend plot, zeer lekker tempo en intelligent
vertelde actie, plus een pakkende en verraderlijk simpele,
maar wel vloeiende tekenstijl, waardoor ik dik vier sterren
geef. tekst
kurt busiek tekeningen stuart immonen
liberty
meadows #9 (insight)
Opnieuw gaat de aandacht uit naar een langere verhaallijn,
deze keer over Brandy die op zoek gaat naar Frank nadat hij
in een mijnschacht is gevallen. Het verhaal is gelukkig wel
iets beter dan voorgaande langere verhalen, met aardige, slimme
humor en enkele grappige verteltechnische vondsten. De tekeningen
zijn stilistisch, waardoor ik alles bij elkaar vier sterren
geef. tekst
& tekeningen frank cho
fortune
and glory #3 (oni)
Laatste deel van de autobiografische miniserie over hoe het
misging met het vreemde Hollywood-avontuur van Bendis. De
unieke kijk achter de schermen is humoristisch en zeker boeiend
vormgegeven, met eenvoudig tekenwerk en realistische dialogen.
Vooral het slot met het telefoontje van Todd McFarlane is
ironisch en de vele in-jokes zijn leuk en goed getimed. Nipt
vier sterren. tekst
& tekeningen brian michael bendis