elektra
#1 (marvel)
Elektra wordt benaderd door een agent van SHIELD. De terroristische
organisatie Hydra levert wapens aan de leider van Irak en
Elektra's missie bestaat uit het plegen van een aanslag en
het stelen van een geheimzinnige kist. Ze neemt de opdracht
aan, maar eenmaal in Irak blijkt dat Hydra van haar betrokkenheid
op de hoogte is. Het spreekt voor zich dat het verhaal nog
zeer inleidend is. De personages om Elektra heen worden echter
slim neergezet, waardoor Elektra zelf goed uit de verf komt.
Ook dialogen en verteltempo zijn prima in orde en het strakke
tekenwerk haalt na een matig begin een voldoende. Interessante
start en daarom dik drie sterren. tekst
brian michael bendis tekeningen chuck austen
ghost rider
#2 (marvel)
Johnny Blaze realiseert zich langzaam maar zeker dat hij weer
zit opgescheept met zijn duivelse alter ego Ghost Rider. Hij
wil daar het liefst zo snel mogelijk vanaf en in een ranzige
bar vraagt hij aan een stel moordenaars of ze Ghost Rider
willen opsporen en uitschakelen. De tekeningen blijven bijzonder,
met veel aandacht voor details en een erg lekker stijltje,
maar het verhaal stelt heel weinig voor. Niet alleen is de
plot erg mager, het komt ook nauwelijks vooruit, is op geen
enkel punt vernieuwend en kan op bepaalde momenten na niet
boeien. Het restant van de miniserie laat ik daarom aan me
voorbij gaan. Dit nummer verdient uitsluitend dankzij het
goede tekenwerk ruim één ster. tekst
devin grayson tekeningen trent kaniuga
jla
#55 (dc)
Aan het begin van een vierdelige verhaallijn wordt J'onn J'onzz
aangevallen door witte Marsbewoners. Intussen gebeuren vreemde
dingen met de andere leden van het team, waar voorlopig geen
verklaring voor wordt gevonden. Omdat de plot over vrij veel
verschillende schijven loopt, blijft het tempo hoog zonder
dat echt veel gebeurt. Dankzij deze slimme aanpak leest het
verhaal makkelijk weg, waarbij als altijd veel ruimte wordt
gemaakt voor imposant tekenwerk. Met name de grote atoomexplosie
in Rusland is mede dankzij de knappe inkleuring spectaculair
in beeld gebracht. Hier en daar een vleugje humor doet goed,
vandaar dat ik op krap vier sterren uitkom. tekst
mark waid tekeningen bryan hitch
the darkness
#40 (image)
In voorlopig het laatste nummer van de serie krijgt Jackie
Estacado een videoband van zijn oom Frankie Franchetti. Daarop
is te zien hoe Jackie's jeugdvriendin Jenny Romano om het
leven wordt gebracht, hetgeen Jackie tot waanzin drijft. Het
komt tot een confrontatie tussen hem en zijn oom, maar wat
Franchetti en zijn mannen niet weten, is dat het gebouw op
springen staat. Inhoudelijk stelt dit deel niets voor. De
afronding is kort door de bocht, het einde is simpel en dat
het verhaal wordt vervolgd in twee andere series is onbevredigend.
Daarentegen is het tekenwerk goed en overtuigend. Vooral de
gezichtsuitdrukkingen zijn eindelijk weer in orde. Al met
al nipt twee sterren. tekst
paul jenkins tekeningen dale keown
witchblade
#49 (image)
Sara Pezzini staat voor de tweede keer tegenover een zeer
gevaarlijke pyromaan die onlangs een deal met de duivel heeft
gesloten. Na een oersaaie en zouteloze samenvatting van de
afgelopen nummers vechten de twee het uit en bezoekt Sara
haar mysterieuze weldoener. Dat Sara en de pyromaan elkaar
tijdens het gevecht bestoken met slechte dialogen is stuitend
en de plot mist diepte. Spanning is ver weg, het tempo ligt
laag en met het oog op het vijftigste deel van de serie wijst
alles erop dat dit een tussennummer is. Het tekenwerk van
de twee gasttekenaars is verrassend genoeg redelijk tot goed.
Vanwege gebrek aan sfeer kan het niet overtuigen en geef ik
één ster. tekst
paul jenkins tekeningen clarence lansang
& joe benitez
scion
#14 (crossgen)
Niet geheel onverwacht blijkt dat prins Ethan na zijn gevecht
met Bron niet dood is. Zijn vreemde krachten hebben hem gered
en samen met Ashleigh ontvlucht hij het kasteel van de Ravens.
Ashleigh vraagt hem nog maar een keer of hij haar wil helpen
en deze keer stemt hij toe, waarmee het verhaal een nieuwe
richting op wordt gestuurd. In bepaalde opzichten is dit een
soort overgangsnummer. Dankzij goede dialogen en een sterke
wisselwerking tussen de personages kan het de aandacht echter
vasthouden. De tekeningen zijn prima, met een klassieke maar
daarom niet minder goede aanpak. Jammer dat de inkleuring
soms saai is, maar verder is de score van vier sterren verdiend. tekst
ron marz tekeningen jim cheung
queen &
country #3 (oni)
Agente Tara Chace mag een groep Russische terroristen uit
de tent lokken. Haar baas Paul Crocker krijgt te maken met
druk van bovenaf en hij moet een afweging maken tussen de
veiligheid van zijn agenten en de regels die hem door de SIS
worden opgelegd. Het is opvallend dat Tara tot bijpersonage
is verworden. Gelukkig staan daar de boeiende scènes
met Crocker tegenover, waarbij de bureaucratie van de Britse
geheime diensten slim wordt belicht. De spannende climax zorgt
voor een goede balans in het nummer en het simpele doch effectieve
tekenwerk sluit steeds beter op het verhaal aan. Soms wat
gebrek aan detail, maar voor krap vier sterren is het meer
dan genoeg. tekst
greg rucka tekeningen steve rolston