the ultimates
#7 (marvel)
Een nummer waarin niet zo veel gebeurt, kan toch overtuigen
dankzij een uitstekende mengeling van prachtig tekenwerk en
een zeer boeiend verhaal. De nasleep van het gevecht met de
Hulk wordt namelijk in zowel woord als beeld erg realistisch
uitgewerkt. Van de herkenbare locaties in New York tot de
heerlijke interactie tussen de hoofdpersonages, alles draagt
bij aan een bijna tastbare sfeer. Met name de dialogen waarin
op de problemen van Giant Man en de Wasp wordt ingegaan, zijn
goed. Als altijd is de mooi vloeiende, fotorealistische tekenstijl
in combinatie met de inkleuring het ideale sluitstuk. Alleen
daarom al is de serie de vertragingen waard. Zonder meer vier
sterren. tekst
mark millar tekeningen bryan hitch
100 bullets
#39 (dc)
Het losstaande nummer over Benito Medici begint redelijk nietszeggend.
Met de komst van Shepherd wordt de spanning opgevoerd en als
Augustus Medici zich realiseert dat hier een aanslag op zijn
zoon wordt beraamd, monden de laatste pagina's uit in een
ijzerster spektakel dat zelden eerder in deze reeks is vertoond.
Het verhogen van het tempo is effectief en maakt bovendien
de weg vrij voor een noodzakelijke wending in de plot. De
tekeningen zijn ook hier van hoog niveau, waarbij het evenwicht
tussen zwarte vlakken, speelse perspectieven en een stilistische
stijl voor een erg gepolijst resultaat zorgt. Vanwege het
geweldige eind kom ik uit op een score van vijf sterren. tekst
brian azzarello tekeningen eduardo risso
the flash
#191 (dc)
Vreemd genoeg levert het vaste team makers deze maand een
irrelevant tussennummer af, waarin Flash het samen met Hawkman
moet opnemen tegen Brother Grimm, die Wally's vriendin Linda
heeft ontvoerd. Hoewel de interactie tussen Flash en Hawkman
een handjevol goed vertelde momenten oplevert, kan dat niet
verhullen dat de plot te netjes wordt opgelost. Een dergelijk
simpel, nostalgisch verhaal had meer diepgang kunnen gebruiken.
Nu blijft het bij een matig gevecht en vooral een promotie
voor Hawkmans eigen serie. Gelukkig kan het tekenwerk dankzij
de realistische stijl wel overtuigen. Zelfs Hawkman, visueel
altijd lastig, ziet er prima uit. Nipt twee sterren. tekst
geoff johns tekeningen scott kolins
savage dragon
#101 (image)
Verspreid over twee kortere verhalen wordt getoond hoe in
beide realiteiten de hoofdrolspelers omgaan met de gevolgen
van Dragons daden. Uiteindelijk is de vertelling over Dragons
zoontje Malcolm interessanter, daar het een vrij verrassende
confrontatie met grote gevolgen oplevert. Het verhaal over
Dragon is iets minder en bevat een overvloed aan overbodige
uitleg waar nieuwe lezers niets aan hebben: zelfs de vaste
lezers kunnen de onduidelijke continuïteit niet altijd
meer volgen. Daar komt bij dat Jennifer Angel veel te eendimensionaal
blijven. Wat de tekeningen betreft, steekt de eerste helft
dynamisch in elkaar, terwijl de tweede helft te gehaast lijkt.
Twee sterren. tekst
& tekeningen erik larsen