the mighty
avengers #4 (marvel)
Ultron heeft het harnas van Iron Man overgenomen en om een
gekunsteld bij elkaar geraapte reden ook nog een vrouwelijke
vorm aangenomen. Dit wezen heeft blijkbaar één
enkel doel: het vernietigen van de mensheid. Terwijl de Avengers
een paar grote rampen voorkomen, duikt Ultron op in Stark
Tower, waar het een bezoekje brengt aan de vrouw van Sentry.
Dat laatste is een onlogische wending die natuurlijk wel de
val van Ultron zal inluiden. Ook de gedachtewolkjes leiden
enorm af, waardoor deze serie niet bepaald lekker wegleest.
Daarentegen is het tekenwerk wel dik in orde. De vloeiende
lijnen zijn elegant, duidelijk en dynamisch, waardoor ik nog
net twee sterren geef. tekst
brian michael bendis tekeningen frank cho
all star
batman & robin #6 (dc)
De vijftienjarige Barbara Gordon, dochter van Jim Gordon,
heeft een geheim. In haar vrije tijd is ze namelijk de superheldin
Batgirl. Een aardige introductie binnen de serie, alleen wordt
daarna verder niets meer met haar personage gedaan en gaat
het om een gevecht van Batman en Black Canary met een stelletje
plaatselijk tuig. Gelukkig is dat verder wel goed uitgewerkt,
hier en daar extreem over de top met foute dialogen als "Eat
glass, lawman!" Precies, echt inhoud heeft het ondanks
de vele tekstkaders niet. De serie gaat vooral om de wauw-factor.
Daar draagt het tekenwerk aan bij, in het bijzonder bij de
grote platen, waar de details en dynamiek tot hun recht komen.
Drie sterren. tekst
frank miller tekeningen jim lee
batman #666
(dc)
Een numeriek duivels nummer dat een interessante blik geeft
op een mogelijke toekomst. Damien, zoon van Batman, heeft
de rol van zijn vader overgenomen en in een bijna apocalyptische
wereld moet hij op zijn eigenzinnige manier de orde handhaven.
Zijn opponent? Iemand met een kostuum van Batman aan. De blik
op de toekomst, die helaas wel een beetje de vaart uit de
serie haalt, is toch fascinerend en sluit aan op de thematiek
uit de reguliere continuïteit. Ook zijn de tekeningen
weer sterk, vol sfeervolle shots van het futuristische Gotham,
dat nergens echt sciencefiction wordt, maar heel subtiel toch
iets grimmiger is dan gebruikelijk. Ik denk dat vier sterren
meer dan terecht is. tekst
grant morrison tekeningen andy kubert
hellboy:
darkness calls #4 (dark horse)
De uiterst mysterieuze Koshchei valt Hellboy aan, een gevecht
dat eerlijk gezegd niet veel om het lijf heeft, al bevat het
een stoere twist wanneer Hellboy zijn tegenstander onthoofdt.
Na een korte pauze, met voornamelijk veel cryptische hints
naar achterliggende subplots, gaat het gevecht in alle hevigheid
verder. Het is jammer dat bepaalde delen van de plot ondoorzichtig
zijn, want die gelaagdheid maakt de miniserie soms lastig
volgbaar. Dat neemt niet weg dat de spanning op erg knappe
wijze vast wordt gehouden en dat de tekeningen als vanouds
trouw blijven aan de stijl die het personage kenmerkt, vol
schaduwen en strakke shots. Een score van twee sterren is
haalbaar. tekst
mike mignola tekeningen duncan fegredo
buffy, the
vampire slayer #5 (dark horse)
In dit afgeronde verhaal wordt een zeer complex gestructureerd
avontuur verteld over een scholiere die uiteindelijk functioneert
als dubbelganger van Buffy, kortom, een afleidingsmanoeuvre.
De vertelstijl maakt gebruik van veel sprongen in de continuïteit,
sfeervolle tekstkaders en een dromerig tempo dat past bij
hoe dit verhaal afloopt. Daar komt bij, dat het ondanks de
afgeronde vorm wel degelijk relevant is voor de hoofdlijn
van de serie en daarvoor krijgt het een compliment. Het werk
van de gasttekenaar is helaas wat minder; de stijl is eenvoudig
en doorsnee, de composities zijn veilig en weinig dynamisch
en gedetailleerd is het zelden. Vandaar een score van twee
sterren. tekst
joss whedon tekeningen paul lee