criminal
#9 (marvel)
Het is Tracy Lawless gelukt, hij is geïnfiltreerd bij
de bende waar zijn broer ooit bij hoorde. De zaak wordt een
stuk gecompliceerder nu hij bij Mallory in bed is beland,
de ex-vriendin van zijn vermoorde broer. En bovendien is hij
herkend. Een laag tempo maakt de weg vrij voor langere dialogen
die de sfeer verhogen en helemaal passen binnen de stijl van
het soort verhalen dat hier wordt verteld. Dat geen van de
personages sympathiek is, hoort erbij en mag dus geen bezwaar
zijn. Op het vlak van de tekeningen niets dan lof voor de
duistere stijl die binnen een ouderwetse lay-out altijd de
juiste toon pakt en ingetogen wordt ingekleurd. Een score
van drie sterren is dan ook haalbaar. tekst
ed brubaker tekeningen sean phillips
ultimate
spider-man #114 (marvel)
Norman Osborn doet live op televisie zijn beklag over hoe
hij door SHIELD is behandeld, een geniale zet van een gestoord
persoon. Peter Parker twijfelt geen moment en stuurt tante
May de stad uit, waarna hij denkt dat hij het initiatief neemt.
Dat blijkt echter een illusie, want Spider-Man loopt recht
in de handen van Electro. Halverwege de verhaallijn blijft
het tempo prettig en worden serieuze wendingen afgewisseld
met vlotte dialogen. De tekeningen zijn eveneens van hoog
niveau. Vooral de eerste pagina waarop Spider-Man verschijnt,
laat zien dat deze opvolger van de eerste vaste tekenaar van
de reeks het helemaal snapt. Al met al verdient dit een score
van drie sterren. tekst
brian michael bendis tekeningen stuart immonen
astro city:
the dark age #4 (dc)
Het slot van akte twee over de duistere jaren in het Astro
City universum, wat aan de hand van strubbelingen tussen de
gebroeders Charles en Royal Williams wordt getoond. De rol
van de broers is deze keer verrassend genoeg wat naar de achtergrond
gedrukt, al is dat gezien de boeiende ontwikkelingen in de
superheldengemeenschap niet echt een probleem. Daarbij zijn
de broers Williams nog altijd niet echt boeiend; het lijkt
of de tegenstellingen te bewust worden opgezocht. En de tekstkaders
met hun gedachten zijn wederom wat obligaat. Geen klachten
over het ouderwetse, prima op deze tijdsperiode toegesneden
tekeningen, die helder en realistisch zijn. Drie sterren,
dus. tekst
kurt busiek tekeningen brent anderson
american
virgin #19 (dc)
De lange wereldreis van Adam Chamberlain, zijn zoektocht naar
ware liefde, eindigt in Europa en daar wordt het lage tempo
gebruikt voor het uitdiepen van de relatie tussen Adam en
Vanessa. Hoewel het een goede poging is, kan een dergelijke
relatie natuurlijk nooit geloofwaardig in driekwart comic
worden gevat, zeker niet met het einde waarvoor hier wordt
gekozen. Dat voelt wat vergezocht en doet afbreuk aan de personages.
Het tekenwerk is prima, de inkter van de vaste tekenaar bewijst
dat hij met zijn stijl heel dicht bij het oorspronkelijke
sfeertje kan komen, met veel dwarrelende lijnen en effectieve
gezichten. De minpunten wegen zwaarder, vandaar dat ik één
ster geef. tekst
steven t seagle tekeningen ryan kelly
batman #669
(dc)
Het slot van het verhaal over de Club of Heroes, een groep
oude helden die niet heel interessant is en samen met Batman
betrokken is geraakt bij een moordmysterie. In de kern eigenlijk
niet vernieuwend, al is de uitwerking wel intrigerend, met
dubbelzinnige dialogen en een heel apart, bijna droomachtig
sfeertje. Toch is het uiteindelijk zo afwijkend binnen de
serie, dat het niet goed een plek kan vinden en de plank ietwat
mist. De tekeningen wisselen van pagina tot pagina. Of dat
nu de bedoeling is of niet, het is vreemd dat een tekenaar
die zo prachtig, kunstzinnig werk kan afleveren hier genoegen
neemt met panels die matig en mat zijn. Twee sterren is derhalve
genoeg. tekst
grant morrison tekeningen j h williams iii