thor #5 (marvel)
Thor heeft Asgard naar Aarde gebracht en zijn nieuwe rijk
bevindt zich nu in de buurt van dorpje Broxton. Hoewel dat
gegeven alleen al bron zou moeten zijn voor veel interessante
verhalen, richt de plot zich ditmaal voornamelijk op de gebeurtenissen
die verband houden met de grote rode draad van de serie, namelijk
Thors speurtocht naar de overige goden. Ook deze keer levert
de zoektocht wat op, al gebeurt dat ten eerste na een onnodig
gevecht en ten tweede met de clichématige introductie
van een oude bekende in een nieuw jasje. Het tekenwerk is
echter van het gebruikelijke niveau en kan ook op pagina's
zonder tekst de sfeer goed neerzetten. Kortom, twee sterren. tekst
j michael straczynski tekeningen olivier coipel
ultimate
power #9 (marvel)
Eindelijk het slot van wat een vreemde miniserie is geworden.
Niet alleen omdat per drie nummers een andere schrijver aantrad,
vooral omdat aan het eind van de rit blijkt, dat het verhaal
ook gemakkelijk in drie delen verteld had kunnen worden. Daarbij
valt de grote confrontatie tussen de helden van het Squadron
Supreme en de helden uit het Ultimate universum tegen. Duidelijk,
deze serie is eenvoudig en cool vermaak zonder diepgang. Over
de tekeningen geen klachten. Ondanks de kritiek die de tekenaar
krijgt om zijn nagetekende poses blijven zijn realistische
stijl en zijn gevoel voor dynamiek de aandacht vasthouden.
Mede daardoor is één ster te laag en geef ik
twee sterren. tekst
jeph loeb tekeningen greg land
daredevil
#103 (marvel)
Mr. Fear bouwt verder aan zijn sinistere plannen die Daredevil
tot waanzin moeten drijven. En dat hij zich daarbij richt
op de personen in Matt Murdocks omgeging, is misschien niet
eens zo origineel meer, maar het is wel logisch en de uitwerking
is van hoog niveau. Het script mengt op overtuigende wijze
het superheldengenre met een psychologisch avontuur en vergeet
ook niet het advocatendeel van Murdocks leven. Al met al een
nummer dat prima in balans is, dus, met als het enige nadeel
dat wellicht niet al te veel progressie wordt geboekt. De
tekeningen zijn sterk, rauw en duister, precies zoals dat
hier al jaren het geval is. Het werkt, dus geef ik zonder
meer drie sterren. tekst
ed brubaker tekeningen michael lark & paul
azaceta
ultimate
spider-man #117 (marvel)
Harry Osborn doet live op televisie verslag over wie en wat
zijn vader nu echt is. Natuurlijk trekt hij daarmee de aandacht
van zijn vaders duistere alter ego Green Goblin, waarna het
tot een gevecht komt op de helicarrier van SHIELD. Niet alleen
tussen Spider-Man en de Goblin, ook nog tussen de Goblin en
zijn inmiddels gemuteerde zoon. Dat geeft het verhaal veel
spanning, die goed wordt uitgewerkt. En hoewel het eind een
beetje clichématig is, wordt het met verve gebracht
en leest het prima weg, zeker ook door het tekenwerk. Akkoord,
bijna geen achtergronddetails waarneembaar. Niettemin past
dat bij dit nummer en de stijl is stabiel genoeg voor een
score van vier sterren. tekst
brian michael bendis tekeningen stuart immonen
amazing spider-man
#545 (marvel)
De grote finale van het verhaal waarmee Marvel doodleuk twintig
jaar aan continuïteit van een getrouwde Peter Parker
en Mary Jane teniet doet, is nu tevens het afscheid van de
schrijver. Het gekke is, hoe verwerpelijk de basis ook is,
de uitwerking is uitstekend. De wisselwerking tussen Peter
en Mary Jane, hoe ze omgaan met de keuze die ze nu moeten
maken en hoe ze hun laatste momenten samen beleven, dat is
allemaal ijzersterk geschreven. Ook het tekenwerk is knap,
met ondanks de vele schaduwen toch een heldere, herkenbare
priegelstijl. Alleen de rol van Mephisto, die tante May redt
in ruil voor het huwelijk, is de lelijkste deus ex machina
in jaren. Toch drie sterren. tekst
j michael straczynski tekeningen joe quesada
batman #672
(dc)
Batman wordt neergeschoten door de mysterieuze 'Third Man',
een vreemde politieagent die zich verkleedt als Batman en
blijkbaar is doorgeslagen. Het verhaal is gejaagd, zowel in
positieve als in negatieve zin. Positief omdat het tempo hoog
ligt en het blijft doorgaan met het geven van uitdagende ideeën
en dito wendingen. Negatief omdat de snelheid van vertellen
soms het doel voorbijschiet. Daarmee is dit nummer, dat in
principe een niet al te complex verhaal vertelt, soms toch
niet heel toegankelijk. De tekeningen zijn aardig, vooral
voor wie houdt van het ouderwetse stijltje dat het altijd
goed doet bij actiescènes. Hier en daar is het toch
wat simpel. Voor nu twee sterren. tekst
grant morrison tekeningen tony daniel
pax romana
#1 (image)
Aan het begin van deze nieuwe miniserie wordt langzaamaan
uitleg gegeven over hoe de loop van de geschiedenis door tijdreizigers
is vormgegeven. Uit de opzet van de plot vloeit een vertelstijl
voort die soms extreem veel uitleg geeft, niet alleen in de
dialogen, maar ook in tekstkaders met informatie over betrokken
personages. Niettemin boeit het concept van de katholieke
kerk, die met tijdreizen een plek als grootste wereldgodsdienst
wil bewerkstelligen. Wel jammer dat direct na die introductie
twee pagina's volgen met uitsluitend uitgeschreven dialogen.
Het tekenwerk is artistiek, met een doeltreffende stijl en
mooie motieven, de lettering is afschuwelijk. Alles bij elkaar
drie sterren. tekst
& tekeningen jonathan hickman