criminal
#1 (marvel)
Een nieuwe opzet voor de voortreffelijke serie, nu herstart
met meer pagina's en voorlopig met telkens een afgerond verhaal.
De eerste vertelling gaat over jeugdvrienden Sebastian Hyde
en Jake Brown, die ergens in de jaren zeventig betrokken raken
bij schimmige zaken en, uiteraard, een femme fatale. Los van
het formulewerk, dat inherent lijkt aan het genre van crime
noir, is alles sterk uitgewerkt en overheerst de grimmige
toon van de onderwereld. Misschien had het tempo wat prettiger
geweest met minder droge tekstkaders. Aan de andere kant benut
het tekenwerk de ruimte, niet opzichtig, maar juist heel subtiel,
met veel sfeer en composities die messcherp zijn. Vier sterren,
dus. tekst
ed brubaker tekeningen sean phillips
kick-ass
#1 (marvel)
In een wereld zonder superhelden droomt doorsnee scholier
Dave Lizewski van meer dan het zo saaie bestaan, waarin hij
voornamelijk wordt genegeerd en afgewezen. Gevoed door zijn
liefde voor comics zet hij zelf een masker op en wil hij de
misdaad bestrijden. Het spreekt voor zich dat de ongetrainde
Dave direct in elkaar wordt geslagen door een groepje buurtjongens.
Deze makers hebben weinig tijd nodig voor het scherp neerzetten
van de nieuwe wereld en de nieuwe personages, zodat het vlot
wegleest, met de broodnodige harde humor als sluitpost. Ook
de tekeningen overtuigen dankzij de dikke lijnen en gestileerde
poses. Zonder meer een goed begin, dat vier sterren krijgt. tekst
mark millar tekeningen john romita jr
thor #6 (marvel)
Thor is op zoek naar de andere herboren goden. In dit nummer
neemt hij eindelijk het besluit dat eigenlijk al een tijdje
vaststond omdat het anders ofwel te lang had geduurd, ofwel
een cliché zou zijn geworden. Het heeft nu één
verhaallijn geduurd en dat is wellicht de beste keuze, al
ligt het gevaar wel op de loer dat de oude status-quo heel
snel terugkeert. De teksten zijn wederom van goed niveau,
het vertelritme is aangenaam en zelfs al komen de andere personages
minder goed uit de verf, het voelt nooit geforceerd. De enigszins
krasserige tekenstijl sluit goed aan op de toon van de serie;
klein voor het alledaagse, groots wanneer dat moet. Drie sterren
is haalbaar. tekst
j michael straczynski tekeningen olivier coipel
daredevil
#105 (marvel)
Aan het einde van het verhaal over Mr. Fear en een tot waanzin
gedreven Milla Donovan komt het niet geheel onverwacht tot
een confrontatie tussen Fear en Daredevil. Strikt genomen
duurt het gevecht niet echt lang, het is de decompressie die
het laat aanvoelen als een film in slow motion en dat tempo
is nu precies wat nodig is voor het hard laten aankomen van
de clou van wat Milla is overkomen. Iets verder op de achtergrond
is een rol weggelegd voor de Hood, een personage dat nog altijd
niet kan overtuigen door het knullige kostuum. De tekeningen
zijn traditiegetrouw prima, van het grimmige realisme tot
de eenvoudige doch sfeervolle composities. Hier geef ik vier
sterren voor. tekst
ed brubaker tekeningen michael lark & paul
azaceta
ultimate
spider-man #119 (marvel)
Liz Allen vliegt tijdens een avondje uit op het strand spontaan
in brand. Al snel is helder, dat ze een mutant is en dat dit
de eerste manifestatie van haar krachten is. Liz zelf wil
daar echter absoluut niet aan, ze kan of wil het niet accepteren,
ook niet wanneer Spider-Man en Iceman op haar inpraten. Het
tempo ligt zo hoog, ook tijdens de dialogen waarbij voor de
rest niets gebeurt, dat de cliffhanger heel onverwacht zou
zijn als Magneto niet al op de cover had gestaan. Gelukkig
wordt dat minpunt wel ruim gecompenseerd door het knap neerzetten
van de verwarring van Liz. Vandaar, ondanks het tekenwerk
dat soms wat weinig achtergronden kent, toch drie sterren. tekst
brian michael bendis tekeningen stuart immonen
all star
batman & robin #9 (dc)
Batman krijgt bezoek van Green Lantern en omdat hij geen risico
wil lopen, heeft hij zichzelf, Robin en de complete locatie
laten schilderen in de kleur waar Lanterns ring niets tegen
kan beginnen: geel. Onder dit komische detail schuilt echter
de angst van de overige helden dat de krankzinnige Batman
het voor hen allemaal verpest. Inderdaad, dit is een thematiek
die aansluit op het klassieke Batmanwerk van dezelfde schrijver.
Zelfs het gevecht tussen Robin en Lantern bevat diepgang die
daar in het verlengde van ligt. Het tekenwerk is voldoende,
zeker gezien de beperkingen van een volledig gele omgeving.
De grootse dynamiek past echter bij de bombastische vertelstijl.
Vier sterren. tekst
frank miller tekeningen jim lee
jack of fables
#20 (dc)
De speurtocht naar de schat van Jack eindigt na veel soms
irrelevante zijweggetjes op een zeer komische manier, waarbij
verraad natuurlijk een grote rol speelt. Een deel van de personages
gaat daarna weer hun eigen weg, wat past bij de episodische
aard van deze serie. Zo langzaamaan is het tijd voor meer
dan dat, overigens. Een eeuwig archetype als hoofdpersoon
kan een serie nu eenmaal niet blijven dragen. Helaas vallen
de tekeningen ietwat tegen. Waar de close-ups herkenbaar zijn,
is het bij grotere shots vaak net te simpel, met dunne lijnen
en gebrek aan dynamisch perspectief. Twee sterren is te weinig,
vandaar dat ik een score van drie sterren geef. tekst
bill willingham & matthew sturges tekeningen russ
braun
batman #674
(dc)
Batman is gevangen en tijdens blackouts herinnert hij zich
gebeurtenissen uit het verleden. Het is een voor deze schrijver
zeer kenmerkende analyse van de psyche van een superheld,
van wat zijn drijfveren zijn en van wat voor een invloed hij
heeft op anderen. Hoewel het in de basis fascinerende materie
is, kan het nog niet echt van begin tot eind overtuigen. Het
mysterie van wat in werkelijkheid speelt, voorkomt dat namelijk,
daarbij evenmin geholpen door de tekeningen, die weinig diepte
kennen en aan de eenvoudige kant zijn. Vooral aan het eind
wordt in de actiescènes duidelijk dat deze stijl is
blijven hangen in de jaren negentig. Slecht is het niet en
dus kom ik uit op twee sterren. tekst
grant morrison tekeningen tony daniel
rasl #1 (cartoon)
Het nieuwste project van de maker van Bone had niet veel afwijkender
kunnen zijn dan dit, een verhaal over een rover die door tijd
en ruimte kan reizen. Deze introductie laat zien hoe de dief
daarbij te werk gaat, hoe hij zich voorbereidt en hoe hij
aan het eind in de problemen raakt als een sprong door de
Drift hem ergens anders brengt dan hij had gepland. De helft
van de pagina's bevat geen dialogen of zelfs helemaal geen
tekst. Hierdoor leest het erg snel weg, ontbreekt de echte
diepgang en moet de lezer zelf veel van de losse eindjes aan
elkaar knopen. Geen klachten over de tekeningen, want de cartooneske
stijl kan ook in de realistische setting overtuigen. Twee
sterren. tekst
& tekeningen jeff smith