Met Catherine Deneuve en Gérard
Depardieu als hoofdrolspelers verzekerde regisseur André
Téchiné zich van een jaloezieopwekkende sterrencast.
Het ging hem echter om meer dan dat, om meer dan de naamsbekendheid
en de starpower. Anders had hij het duo niet zo ingetogen
en zo klein laten acteren in een verhaal dat de karakters
ontstijgt. In Les Temps Qui Changent draait het immers om
de grotere dingen in het leven. Om de liefde in alle facetten,
van jong tot oud.
Antoine (Depardieu) is een man van
middelbare leeftijd die nooit is getrouwd. Hij is namelijk
al die tijd van zijn jeugdliefde Cécile (Deneuve) blijven
houden en wanneer hij eindelijk de moed bijeen heeft gesprokkeld,
zorgt hij ervoor dat hij voor zijn werk een bouwkundig project
in Marokko moet inspecteren. Want daar, in het plaatsje Tanger,
woont zij. Zij is getrouwd met een arts (Gilbert Melki) die
van zijn overspeligheid geen geheim maakt en heeft een zoon
(Malik Zidi) die zijn vriendin Nadia (Lubna Azabal) en haar
jonge zoontje geregeld op een zijspoor zet voor een homoseksueel
avontuurtje. Tegen die achtergrond ontmoeten Antoine en Cécile
elkaar weer. Zij wijst hem resoluut af, maar zijn oprechtheid
brengt haar aan het twijfelen.
Téchiné vertelt het
mede door hem geschreven verhaal op een versnipperde wijze.
Met uit de hand geschoten scènes schept hij een voyeuristische
sfeer, waarbij de camera nu het ene en dan weer het andere
personage volgt. Soms raken deze verhaallijnen elkaar, bijvoorbeeld
wanneer Cécile's echtgenoot en Nadia's tweelingzus
elkaar ontmoeten, maar vaker nog blijven ze voor langere tijd
onuitgewerkt. Ook de diepgang is overwegend impliciet, ondersteund
door het subtiele acteerwerk van Deneuve en Depardieu, die
totaal geloofwaardig zijn als vroegere minnaars die nu op
twee verschillende manieren met hun gevoelens voor elkaar
omgaan.
Aan het eind, wanneer een onverwacht
werkongeluk als een deus ex machina functioneert, gaat het
plotseling erg snel. Te snel, wellicht, want op dat punt wordt
alle impliciete diepgang van Les Temps Qui Changent opeens
expliciet verondersteld en gaat de film in vijf minuten tijd
net zo vaak kort door de bocht in het benadrukken van de symboliek.
Dat voelt als een gemakkelijke uitweg en maakt in dit geval
het verschil tussen een gewoon goede en een bijzondere film.
les temps
qui changent
- 90 min (andré téchiné) cast:
catherine deneuve, gérard deparieu, gilbert melki,
malik zidi, lubna azabal & tanya lopert gezien:
11.08.05 - utrecht, louis hartlooper