Het is boeiend wanneer een regisseur
zich niet beperkt tot één genre. Walter Salles
is een goed voorbeeld, want de maker van The Motorcycle Diaries
gooit het nu over een andere boeg. Zijn Dark Water is namelijk
de zoveelste remake van een oorspronkelijk Japanse horror
over kwade geesten, licht paranormale kinderen en vooral erg
veel water. Omdat hij trouw wil blijven aan de duistere sfeer
van het origineel, slaat hij de plank echter geregeld mis.
Dahlia (Jennifer Connelly) is pas
gescheiden en gaat samen met haar dochter Ceci (Ariel Gade)
op zoek naar een nieuwe, betaalbare woning in de buurt van
Manhattan. Het wordt een grauw en bijna niet onderhouden bouwval,
waar de conciërge (Pete Postlethwaite) zich in heel slecht
Engels verstaanbaar maakt en waar de huisbaas (John C. Reilly)
zijn talrijke valse beloftes verbergt onder een theaterstukje
waar menig acteur een puntje aan kan zuigen. Kortom, het soort
woning dat bijna vraagt om een rondwarende geest; in dit geval
is het een achtergelaten schoolmeisje dat Dahlia en Ceci graag
als nieuwe moeder en zusje wil zien. Tussen alle lekkages,
kranen waar uit bruin water uit komt en verdwijnende rugtassen
moet Dahlia ze op een rijtje houden.
Uiteraard bedient Salles zich van
zijn bekende rauwe camerawerk. De stijlvolle composities en
gebleekte kleuren geven elke scène een sfeer die beklemmend
aandoet. Wat dat betreft, maakt hij de overstap van drama
naar horror met speels gemak. Maar omdat in de remake is gekozen
voor een vertelstijl zonder de in Hollywood geijkte schrikmomenten
en veel meer nadruk wordt gelegd op de psychologische spanning
van het origineel, wordt het zelden echt eng. En zonder het
naargeestige van een goede Japanse horror blijft een remake
altijd achter, zeker omdat de personages oppervlakkig blijven
en weinig ruimte voor goed acteren bestaat.
Zo valt Dark Water tussen wal en schip.
Dit is het bewijs, dat Amerikaanse remakes geen halve maatregelen
moeten treffen. Ofwel de makers kiezen ondubbelzinnig voor
de westerse horror met clichématige schrikmomenten,
ofwel ze tonen meer durf met hoofdpersonages die psychisch
complexer zijn dan dappere moeders en naïeve kinderen
met denkbeeldige vriendjes. Want de gulden middenweg bestaat
in dit geval niet, dat mag duidelijk zijn.
dark water
- 105 min (walter salles) cast: jennifer
connelly, john c reilly, ariel gade, pete postlethwaite &
perla haney-jardine gezien: 15.11.05 - amsterdam,
pathe arena