Bijna tien jaar nadat Neil Gaimans
geïllustreerde verhaal Stardust voor het eerst verscheen,
is het nu tijd voor de gelijknamige verfilming van regisseur
Matthew Vaughn. Wat in een boekvorm een vermakelijk en haast
ouderwets fantasy-avontuur is, blijkt hier op het witte doek
toch een lastig vertaalbare onderneming. Het hoofdverhaal
slaat de vleugels namelijk zo wijd uit, dat de rode draad,
bij films door de beperkte ruimte belangrijker dan in een
boek, in de verdrukking komt.
Tristan Thorn (Charlie Cox) woont
samen met zijn vader in Wall, een dorpje uit het Engeland
van de negentiende eeuw. Hij is verliefd op Victoria (Sienna
Miller), in zijn ogen veruit het mooiste meisje van het dorp,
die echter alleen met hem wil trouwen als hij haar een vallende
ster kan brengen. De ster is gevallen in de sprookjeswereld
buiten de muur rondom het dorpje, maar dat houdt Tristan niet
tegen. Tot zijn verbazing is de ster een levend wezen dat
luistert naar de naam Yvaine (Claire Danes). Zij is het bezit
van een bijzonder juweel dat haar tot doelwit maakt voor niet
alleen de zeven zonen van koning (Peter O'Toole), maar ook
een drietal heksen (waaronder Michelle Pfeiffer). Tristan
wil haar beschermen én haar alsnog terugbrengen naar
Victoria.
Het vrijblijvend dwarrelende verhaal
is tegelijk de grote kracht en de grote zwakte van deze film.
Zo mogen de excentrieke personages die Tristan en Yvaine onderweg
tegenkomen, waaronder de heimelijk homoseksuele piraat Shakespeare
(Robert De Niro), wel voldoende ruimte geven voor komische
rustpunten, uiteindelijk lijken de vele kleine zijwegen toch
vooral bedoeld als vulmateriaal. Zodra Tristan ontdekt dat
Yvaine buiten de sprookjeswereld niet kan overleven, zijn
alle puzzelstukjes eigenlijk al op hun plaats gevallen en
zijn de wendingen rond de stamboom van de op naam genummerde
koningszonen onnodig complicerend en ergens ook wel weer voorspelbaar.
Wat wel werkt in het ene medium, werkt
niet per definitie ook in het andere medium. Dat is de les
die Stardust ons leert. Misschien dat het met andere keuzes
en met minder nadruk op de soms wat overdreven humor beter
was gelukt, maar het ligt net zo voor de hand dat de vaak
poëtische en zwierig ouderwetse schrijfstijl van Gaiman
op papier domweg beter tot zijn recht komt. Gaiman is iemand
die graag duizend woorden gebruikt voor wat in de film in
één keer wordt getoond.
stardust
- 127 min (matthew vaughn) cast: charlie
cox, sienna miller, claire danes, peter o'toole & michelle
pfeiffer gezien: 26.10.07 - utrecht, city
/ movies