Tweeënhalf uur, dat is de speeltijd
van het door Abdel Kechiche geschreven en geregisseerde La
Graine et le Mulet. Daarin gebeurt tegelijkertijd heel veel
en bijna niets. Daarmee is de vertelling over een complexe
migrantenfamilie in een Zuidfrans havenstadje een kwestie
van eindeloos geduld, terwijl de vele familieleden in een
kakofonie van meningen praten over zowel de relevante als
de volstrekt irrelevante doch voor hen belangrijke zaken van
het leven.
Wanneer de oude Slimane Beiji (Habib
Boufares) na jarenlange dienst op de scheepswerf wordt ontslagen,
denkt hij voorzichtig aan het realiseren van zijn droom. Samen
met zijn stiefdochter Rym (Hafsia Herzi) maakt hij plannen
voor het omtoveren van een oude boot tot een drijvend restaurant
waar hij samen met ex-vrouw Souad (Bouraouïa Marzouk)
couscous met vis tot specialiteit wil verheffen. Terwijl de
rest van de families er lustig op los roddelt en meer dan
genoeg aan het eigen hoofd heeft, banen Slimane en Rym zich
een weg door de bureaucratie. Zodra de plannen dan vruchten
afwerpen, worden de verhoudingen op scherp gezet: zowel binnen
Slimane's eigen familie als in de dorpsgemeenschap, waar andere
horeca ineens een concurrent ziet.
De setting van het verhaal zit vol
mogelijkheden tot het neerzetten van een multicultureel drama.
Het siert Kechiche wel dat hij dat telkens beperkt tot de
achtergrond; het gaat hem hier primair om de families, om
het opbouwen van een ingewikkelde familiedynamiek die juist
door het oneindige gepraat over banaliteiten zo scherp is
en uiteindelijk vertrouwd aanvoelt. Elk personage, hoe klein
die rol ook is, heeft een duidelijk eigen karakter en voor
wie het geduld kan opbrengen, ontpopt Herzi zich met magistraal
spel in de tweede helft tot de ware drijfveer van het verhaal.
Wanneer de finale bijna ontaardt in een klucht, is zij het
die schittert en de aandacht kan vasthouden.
Halverwege ontaardt een ruzie binnen
een van de gezinnen in de familie tot een tirade, een lange
en hysterische monoloog die van geen ophouden weet. Minutenlang
vliegen verwijten en vooral herhalingen van verwijten over
tafel. Kechiche houdt zijn close-up vast, hij houdt de kijker
gevangen in de emotie van het moment. 'Dit is het echte leven,'
zo lijkt zijn boodschap. Soms zeer ongemakkelijk, soms zeer
onredelijk, maar wel écht. En dat geldt ook voor La
Graine et le Mulet.
la graine
et le mulet
- 151 min (abdel kechiche) cast: habib boufares,
hafsia herzi, bouraouïa marzouk, mohamed karaoui &
sabrina ouazani gezien: 19.04.08 - utrecht,
louis hartlooper