Regisseur Gus Van Sant is absoluut
niet vies van een portie noodlot. Liefst semi-waargebeurd
en structureel zo opgebouwd, dat kennis van dat noodlot automatisch
zorgt voor een voelbare spanningsboog. In zijn nieuwe productie
Milk, over de eerste openlijk homoseksueel die in het San
Francisco van eind jaren zeventig een politieke functie bekleedde,
wijkt hij af van de blauwdruk. Het noodlot wordt getoond,
waarna één enkele flashback het verhaal bijna
traditioneel vertelt.
Harvey Milk (Sean Penn), die op zijn
veertigste verjaardag tot het besef komt, dat hij weinig heeft
gedaan waar hij echt trots op is, besluit na een paar jaar
reizen met zijn vriend Scott Smith (James Franco), dat hij
zich in moet zetten als homoactivist. Samen met Scott opent
hij een winkeltje aan Castro Street in San Francisco, een
hangplek waar homoseksuele jongeren in de politiek roerige
tijden rust vinden. In 1975 stelt hij zich verkiesbaar voor
de functie van supervisor in zijn stadsdeel. Hij wordt een
paar jaar achter elkaar verslagen, maar zijn vasthoudendheid
betaalt zich terug en uiteindelijk wordt hij verkozen. Terwijl
zijn politieke aspiraties zijn privéleven onder druk
zetten, raakt hij daarna verwikkeld in een politieke vete
met Dan White (Josh Brolin), een andere supervisor.
Hoewel het scenario grote sprongen
in de tijd neemt, maakt het eindresultaat zeker geen gefragmenteerde
indruk. Penn zet Milk neer met een charisma dat hem tot de
spil van het verhaal maakt, telkens omringd door bijpersonages
die niet afleiden maar aanvullen. Dolend activist Cleve Jones
(Emile Hirsch) is daar een fijn voorbeeld van en ook burgemeester
George Moscone (Victor Garber) is een allesbehalve plichtmatig
sluitstuk voor het noodlot dat Milk boven het hoofd hangt.
De onafwendbaarheid van wat al in de allereerste scènes
werd getoond, kan het gebrek aan de structurele inventiviteit
alleen niet helemaal compenseren. Daarvoor is het te conventioneel.
Ja, Milk is een vakkundig in elkaar
gezette film die ontroert en aan het denken kan zetten. Toch
is de gewelddadige climax eenvoudig voor een filmmaker die
in het verleden dergelijke gebeurtenissen altijd buiten beeld
liet. Dat maakt de hoofdrol van Penn des te belangrijker.
Gelukkig slaagt hij ook hier weer in een feilloos portret
van zijn personage. Vooral als aan het slot archiefbeelden
van de echte Harvey Milk worden getoond, onderstreept dat
zijn klasse.
milk
- 128 min (gus van sant) cast: sean penn,
james franco, josh brolin, emile hirsch, diego luna, alison
pill & victor garber gezien: 24.01.09
- utrecht, springhaver