In Still Walking stelt schrijver en
regisseur Hirokazu Kore-eda opnieuw het gezin centraal. Hij
observeert hoe een vader en een moeder, op de sterfdag van
hun oudste zoon, hun twee andere kinderen uitnodigen voor
een gezellig samenzijn dat in het teken staat van gedenken,
maar onderhuids over zo veel meer dan dat gaat, dat eigenlijk
geen van de familieleden ernaar uitkijkt. Zo is bijna iedere
scène doordrenkt in een bijzondere mengeling van emoties,
zowel uitgesproken als onuitgesproken.
Vader Kyohei (Yoshio Harada) en moeder
Toshiko (Kirin Kiki) hebben het sinds de dood van hun oudste
zoon zwaar. Toch houden ze op deze gedenkdag de schijn op,
zo goed en zo kwaad als dat kan. Hun andere zoon, Ryota (Hiroshi
Abe), maakt hen dat allesbehalve gemakkelijk. Niet alleen
kan zijn keuze voor een ander beroep dan arts niet rekenen
op zijn vaders goedkeuring, hij is ook nog getrouwd met een
weduwe (Yui Natsukawa) die een zoon uit dat vorige huwelijk
heeft. Zo blijft dochter Chinami (You), getrouwd, twee kinderen,
in de luwte. Gedurende de dag wordt gegeten, het graf bezocht
en ja, vooruit, nog maar eens gegeten, waarbij stukje voor
beetje, bijna terloops, duidelijk wordt, dat rouwverwerking
in deze familie een zeer individueel proces is.
Binnen een beperkt tijdsbestek en
in praktisch één enkele ruimte ontdoet Kore-eda
de familie Yokoyama van alle opsmuk. Doordat hij zijn personages
geregeld even uit de kamer laat lopen, creëert hij onderonsjes
die waarheid en leugen, hypocrisie en oprechtheid mengen tot
een uiterst geloofwaardige, realistische familiedynamiek.
Dat zoiets kan met een stilstaande camera, is de verdienste
van een subtiel scenario dat niet toewerkt naar een dramatische
wending of ontknoping, maar zeker ook van het spel van de
cast. Waar de clichématig stoïcijnse vader en
zorgzame moeder in het begin op de loer liggen, wordt het
zo al snel een echte familie.
Sprake van een echt plot, in de traditionele
zin van het woord, is hier bijna niet. Still Walking kabbelt
voort, zoals een lome zomerdag dat kan, zonder dat het komt
tot een uitbarsting of een confrontatie, hoezeer vooral vader
Kyohei daar misschien naar verlangt. Dat geeft het geheel
iets melancholisch. Hoewel de epiloog vrij overbodig voelt,
neemt dat niet weg, dat het geschetste beeld zo wel meer impact
heeft. Alleen in Hollywood zegt iedereen wat hij voelt.
still
walking
- 114 min (hirokazu kore-eda) cast: hiroshi
abe, yui natsukawa, yoshio harada, kirin kiki, you & shohei
tanaka gezien: 18.04.09 - utrecht, 't hoogt