Nog niet eens zo lang geleden ontdekte
Hollywood de aantrekkingskracht van superhelden. Die helden,
jarenlang gezien als uiting van escapisme uitsluitend bestemd
voor het beperkte marktsegment van de puberjongetjes, vielen
ook bij een breed publiek in de smaak. Mede dankzij de betere
special effects kan de wereld van bovenmenselijke helden op
een geloofwaardige manier (althans, zo geloofwaardig als een
verhaal over vliegende spierbundels kan zijn) vorm worden
gegeven.
Binnen deze context is de komst van
de nieuwe televisieserie Heroes zeker geen verrassing. Bedenker
Tim Kring, eerder verantwoordelijk voor Crossing Jordan, gaat
echter wel behoudend van start. Dus geen in fleurige kostuums
rondrennende helden met hun eigen hoofdkwartier, vechtend
tegen schurken die de wereld willen veroveren, maar gewone
mensen die leven in een wereld die lijkt op die van ons. Het
enige verschil is, dat in de wereld van Heroes een handvol
mensen beschikt over bijzondere gaven. Door genetische afwijkingen
kunnen ze vliegen, zijn ze onsterfelijk of kunnen ze de toekomst
voorspellen. Soms weten ze het niet eens, of ontkennen ze
het. Maar die gaven, die hebben ze.
Zo maken we in de eerste episode kennis
met Peter Petrelli (Milo Ventimiglia), een ziekenbroeder die
waakt bij terminale patiënten en sinds kort verwarrende
dromen heeft waarin hij vliegt. Broer Nathan (Adrian Pasdar)
heeft voor zulke verhalen geen tijd, hij zit midden in zijn
politieke campagne en hij heeft zijn handen al vol genoeg
aan hun moeder, die in een roep om aandacht wordt opgepakt
voor het stelen van een paar sokken. Alleenstaande moeder
Niki Sanders (Ali Larter) heeft op haar beurt last van bevreemdende
gevoelens wanneer ze naar zichzelf in de spiegel kijkt, tiener
Claire Bennet (Hayden Panettiere) moet na zes zelfmoordpogingen
erkennen dat ze onkwetsbaar is en in Japan ontdekt kantoorwerker
Hiro Nakamura (Masi Oka) dat hij door de tijd kan reizen.
Hoewel de hoofdpersonages al in de
eerste aflevering op een subtiele manier aan elkaar worden
gekoppeld door toevallige ontmoetingen of een op andere wijze
terloopse link, vormt professor Mohinder Suresh (Sendhil Ramamurthy)
voorlopig de verbindende factor. Zijn zojuist vermoorde vader
deed namelijk onderzoek naar genetische afwijkingen en Mohinder
reist naar New York in de hoop dat hij daar meer ontdekt.
Met zijn baantje als taxichauffeur is contact met de bewoners
in elk geval gegarandeerd, al is niet iedere ontmoeting even
plezierig. Tussen de vele stukken van zijn vader ontdekt hij
een cassette met daarop de tekst Sylar, een naam die uiteraard
van belang zal blijken.
Met een grote cast is het niet verwonderlijk,
dat de helft van de tijd op gaat aan als dialogen vermomde
expositie. Binnen twee, drie regels moet duidelijk worden
dat moeder Niki geldproblemen heeft, hoe de gezinssituatie
van de geadopteerde Claire in elkaar zit en dat broers Nathan
en Peter tegenpolen zijn. Voor subtiele en uit context duidelijk
wordende informatie is geen plek, zeker niet omdat de karakters
ook zijn gekoppeld als toeschouwers van een zonsverduistering.
De rol van Isaac Mendez (Santiago Cabrera), die met zijn schilderijen
de toekomst voorspelt, komt nauwelijks aan bod en de introductie
van agent Matt Parkman (Greg Grunberg) wordt helemaal doorgeschoven
naar aflevering twee.
Dit grote nadeel van deze aanpak is
tevens het grootste voordeel. De brede cast zorgt voor diversiteit
en omdat de personages in elk geval in het begin van dit seizoen
met een erg prettig vertelritme worden afgewisseld, gebeurt
altijd iets interessants. Want gebeurtenissen, die staan voorlopig
centraal. De diepgang blijft impliciet, helaas soms ook met
het niveau van een matige soap (Peters warme gevoelens voor
de dochter van huidige zijn patiënt worden nog net niet
in blokletters op het scherm geprojecteerd), maar wat met
de helden in wording gebeurt, is altijd boeiend en de grote
kracht van de serie.
Kring, die de eerste aflevering ook
schreef, laat zien hoe gewone mensen superhelden worden. Dat
hij daarbij al in praktisch elke scène dialogen laat
opduiken over hoe de personages graag uniek willen zijn, moet
hem worden vergeven. Hoe clichématig die thematische
rode draad ook is, het hoort wel bij het genre. Superhelden
zijn nu eenmaal escapisme. Niet langer alleen voor puberjongetjes,
maar ook voor een breder publiek. Dat was al in de bioscoop
en wordt hopelijk nu ook zo op televisie.
heroes
- 'genesis' (tim kring & david semel) cast:
sendhil ramamurthy, milo ventimiglia, masi oka, ali larter,
hayden panettiere, adrian pasdar, santiago cabrera & jack
coleman airdate: 25.09.06 - nbc