De laatste aflevering van het eerste
seizoen, dat is voor Aaron Sorkin een goede reden voor het
oppoetsen van de titel 'What Kind of Day Has It Been'. Eind
jaren negentig gebruikte hij het bij zijn Sports Night, aan
het begin van dit millennium deed hij dat opnieuw bij The
West Wing en ook bij zijn nieuwe creatie Studio 60 on the
Sunset Strip wordt die titel van stal gehaald. Alsof het einde
van het eerste seizoen een mooi punt is waarop Sorkin achterom
kan kijken en de balans kan opmaken.
Helaas voor Sorkin is de meest recente
keer dan ook meteen de enige keer dat het gaat om een serie
die na het eerste seizoen is stopgezet. Waren de verwachtingen
na het succesvolle The West Wing dan zo hoog, dat het wel
tegen móest vallen? Halverwege het seizoen was de serie
bijna de helft van de dertien miljoen kijkers kwijt die de
pilot hadden gezien, de laatste maand schakelden nog slechts
vier miljoen mensen in. Dat terwijl het concept van een televisieserie
binnen een televisieserie bij uitstek geschikt is voor het
soort vindingrijke en intelligente metarealisme waar Sorkin
van houdt en bekend om is.
Binnen de serie is Studio 60 on the
Sunset Strip een fictieve en losjes op Saturday Night Live
gebaseerde comedyshow op de al net zo fictieve zender NBS
onder leiding van Jack Rudolph (Steven Weber). Vijf jaar geleden
namen producent Danny Tripp (Bradley Whitford) en schrijver
Matt Albie (Matthew Perry) ontslag na ophef over een sketch
die kritisch was over de aanval op Afghanistan, maar ze werden
teruggehaald door kersverse directrice Jordan McDeere (Amanda
Peet). De meeste spanningen komen uit oud zeer tussen Matt
en zijn gelovige ex Harriet Hayes (Sarah Paulson), al maakt
Danny het niet gemakkelijker als hij de liefde verklaart aan
de veel jongere Jordan.
Waar een gemiddelde aflevering door
de formule van de serie meestal één hectische
week van schrijven en een net zo hectische avond van opnemen
beslaat, vormen de laatste vijf afleveringen van dit seizoen
in feite één groot verhaal. Jordan, die zwanger
is van haar voormalige vriendje, moet met spoed naar het ziekenhuis
voor een bevalling, de broer van acteur Tom Jeeter (Nate Corddry)
wordt tijdens een missie in Afghanistan gekidnapt door terroristen,
Toms collega Simon Stiles (D.L. Hughley) gaat daarna voor
het oog van de toegestroomde journalisten door het lint en
Matt en Harriet blijven elkaar aantrekken en afstoten. Tussendoor
toont een flashback hoe het Matt en Danny die beruchte vijf
jaar geleden verging.
Als geen ander kan Sorkin met zijn
vlotte dialogen het gevoel oproepen, dat personages elkaar
al jaren kennen en zo op elkaar zijn ingespeeld, dat een gesprek
meer lijkt op een wedstrijd pingpong. Vooral in de eerste
helft van het seizoen heeft hij dat uitstekend gebruikt bij
wat eigenlijk een kijkje is in de keuken van een comedyserie.
Gaandeweg hebben die vaart en scherpte echter plaatsgemaakt
voor melodrama en soapelementen. De magie van het showrunnen
verdwijnt, wat overblijft zijn de zoetsappige romances met
meer clichés dan diepgang. Deze finale is het toppunt
van zoet: alles loopt goed af. De kijker geeft om de personages,
maar ze bieden geen uitdaging meer.
Daarmee is Studio 60 on the Sunset
Strip een vreemde paradox geworden. Zo sterk als de personages
zijn en zo goed als de acteurs hun rollen invullen, zo onverbiddelijk
gaan die personages met de plot aan de haal. En wanneer de
plot belangrijker wordt dan de personages, verandert zelfs
het beste werk van Sorkin in een middelmatige soap. Een voortreffelijk
geschreven soap met vlotte dialogen, dat zeker, maar niettemin
een middelmatige soap. Als Sorkin terugkijkt op de dag die
was, zal hij dat ook moeten beseffen.
studio
60 on the sunset strip
- 'what kind of day has it been' (aaron sorkin & thomas
schlamme) cast: bradley whitford, matthew
perry, amanda peet, sarah paulson, d l hughley, nate corddry
& steven weber airdate: 28.06.07 - nbc