De door Anthony E. Zuiker bedachte
formule van CSI gaat al zeven jaar en drie spin-offs mee,
zonder dat de populariteit lijdt onder een zondvloed aan vergelijkbare
televisieseries. Het vinden van een moordenaar via microvezels
en veel onderzoek in het laboratorium spreekt nu eenmaal tot
de verbeelding, zeker wanneer telkens weer de grenzen worden
verlegd met spraakmakende onderwerpen en een handjevol taboes.
Of het gebeurt in Las Vegas of Miami of New York City, de
suggestie van spelen voor detective is prikkelend.
CSI: NY, de jongste spin-off, blijft
wat de kijkcijfers betreft misschien achter bij de verwachtingen,
ondanks de goede cast en de potentieel boeiende plek van handeling.
Het helpt uiteraard niet, dat de stad zo vaak geen echte rol
speelt, dat de meeste scènes zich afspelen in allerlei
onderling inwisselbare appartementen en laboratoria waar de
sfeer van de straat niet voelbaar is. Toch heeft het zo af
en toe een aflevering waarmee het zich onderscheidt. 'Down
the Rabbit Hole', de thematisch goed gekozen titel van aflevering
vijf van het vierde seizoen, is daar een meer dan uitstekend
voorbeeld van.
Het door Peter M. Lenkov en Sam Humphrey
geschreven verhaal duikt hier namelijk letterlijk in de wereld
van Second Life, de online gemeenschap waar spelers hun avatar
door virtuele omgevingen bewegen. Wanneer rechercheur Mac
Taylor (Gary Sinise) en zijn team het lichaam van een vreemd
uitgedoste vrouw aantreffen, blijkt dat zij zich geheel had
verkleed als haar avatar, een beroemdheid uit Second Life.
De persoon met wie zij die avond een afspraakje had, is traceerbaar
online, vandaar dat Mac tot hilariteit van zijn collega's
zijn eerste schreden zet in de voor hem vreemde virtuele wereld.
"Wil je een man of een vrouw zijn?" vraagt de technicus
die hem helpt. Macs opgetrokken wenkbrauw verraadt genoeg.
Product placement is natuurlijk niets
nieuws, maar strikt genomen, is deze hele aflevering een reclame
voor Second Life. Door middel van een speciaal voor de serie
gemaakte versie van het besturingsprogramma kunnen kijkers
zelfs actief online deelnemen aan de jacht op de moordenaar.
Daarbij wordt het gepresenteerd als een game, terwijl al vrij
vroeg in het scenario nog werd onderstreept, dat Second Life
juist geen game is: het heeft geen doelen zoals World of Warcraft
die wel kent en de sociale aspecten spelen een grotere rol.
Wellicht dat de nieuwsgierige nieuwkomers die de aflevering
oplevert daarom snel uitgekeken raken op de virtuele wereld
en het veteranen van het eerste uur verder niet zo veel kan
schelen.
Hoewel het verhaal soms de bochten
wat afsnijdt, slaagt het zeker wel in het aannemelijk mengen
van de virtuele en de echte wereld. Mac is geloofwaardig als
nieuweling die moet wennen aan het zomaar wegvliegen van een
andere avatar, maar intussen wel zijn deskundigheid als rechercheur
gebruikt bij het vastbijten in deze zaak. Dat daarbij ruimte
is voor subplots over privéleven en zijn slapeloosheid,
verdient een compliment, want juist dat aspect komt in de
formule van CSI als eerste in de verdrukking. Helaas gaat
het verhaal later in het seizoen door, waardoor het nu een
onbevredigende anticlimax kent.
De verkenning van Second Life zet
een virtuele wereld neer zonder dat het een blik clichés
over nerds opentrekt: ook een hoge senator kan een avatar
hebben. De aandacht voor het onderwerp betekent wel, dat de
rest van de cast, waaronder de rechercheurs Stella Bonasera
(Melina Kanakaredes) en Danny Messer (Carmine Giovinazzo),
bijna geen ruimte krijgt. Maar toch, CSI: NY durft actueel
te zijn. Dat houdt in, dat de aflevering net zo snel gedateerd
is, maar in de moderne wegwerpcultuur maakt dat nauwelijks
uit.
csi: ny
- 'down the rabbit hole' (peter m lenkov, pam veasey &
jonathan littman) cast: gary sinise, melina
kanakaredes, carmine giovinazzo, hill harper, eddie cahill,
a j buckley & anna belknap airdate: 24.10.07
- cbs