Een nieuwe klant gaat zitten aan een
tafeltje in een druk wegrestaurant, ergens in Bon Temps, Louisiana.
Zijn klassieke hoofd en zijn kleding die een paar decennia
geleden nog niet eens in de mode zou zijn geweest, verraden
al dat hij zeker niet van hier en misschien zelfs niet eens
van nu is. "Je bent onze eerste," glimlacht de serveerster
nerveus. En dan voegt ze daar op een fluistertoon aan toe,
"Vampier." De man zucht alsof hij net is betrapt
en kijkt haar aan. "Ligt het er echt zo dik bovenop?"
Het antwoord is volmondig ja. Dat
geldt niet alleen voor de scène waarin vampier Bill
Compton (Stephen Moyer) kennismaakt met serveerster Sookie
Stackhouse (Anna Paquin), maar voor zo goed als alle platgetreden
paden en platgeslagen metaforen die de serie True Blood in
de pilot herbergt. Meer dan tien jaar nadat Buffy, the Vampire
Slayer een frisse, nieuwe blik op de wereld van vampiers gaf,
doet bedenker, schrijver en uitvoerend producent Alan Ball
dat hier dunnetjes over. Alleen zijn vampiers nu uit de kast,
of uit hun crypte, gekomen en willen ze als volwaardig burgers
worden beschouwd.
De vampier als minderheidsgroepering,
het is een intrigerend concept dat vooral in het begin van
deze op de boeken van Charlaine Harris gebaseerde serie enkele
aardige punten opwerpt. Al snel blijkt, dat het voorlopig
weinig meer is dan raamdecoratie voor een doorsnee romanceverhaal
van Sookie en Bill. Hoewel, doorsnee? Sookie beschikt over
bovennatuurlijke gaven, ze kan andermans gedachten horen en
kan blijkbaar ook materie manipuleren, terwijl Bill een archaïsche
vampier is in een wereld waar geld wordt verdiend aan het
als afrodisiacum verkopen van vampierenbloed. Desondanks valt
het tot twee keer toe helemaal stil als dit vreemde duo samen
een scène opeist.
Na een vlot begin, waar de zwarte
humor wordt afgewisseld met de speelse hectiek van wegrestaurant
Merlotte's, trapt het scenario op de rem als het centrale
duo elkaar tien minuten lang aftast. Sookie kan Bills gedachten
niet lezen, voor haar is hij een onbeschreven blad. Op zijn
beurt voelt de vampier aan, dat Sookie niet zomaar een serveerster
is die zich af en toe dom houdt omdat ze zo meer fooi krijgt.
En voor deze twee is dat al voldoende motivatie voor een geforceerde
spanning en, in het geval van Sookie, het dromen over hoe
spannend seks met de vreemdeling zou zijn. Hopelijk zit hier
meer achter en wordt dat gedurende het seizoen duidelijk,
want nu is het boven alles een vat vol doorzichtige clichés.
Het sterkste punt van het scenario
is de opbouw van de subplots. Sookie's broer Jason (Ryan Kwanten)
wordt verdacht van de moord op een meisje dat kort daarvoor
seks had met een vampier, Sookie's collega's tonen allemaal
het begin van langere verhaalstrengen en zelfs de mythologie
van vampiers wordt subtiel, stukje bij beetje, uit de doeken
gedaan. Een zilveren ketting over zijn nek en zijn polsen
houdt Bill bijvoorbeeld tegen de grond gedrukt; dat maakt
nieuwsgierig naar de 'regels' en de grenzen die gelden in
de wereld die hier wordt neergezet. Wat kunnen vampiers wel
en wat kunnen ze niet?
"Zou jij je favoriete eten laten
staan en voor de rest van je leven Slim-Fast drinken?"
vraagt restauranthouder Sam Merlotte (Sam Trammell) als Sookie
vertelt, dat vampiers tegenwoordig synthetisch bloed drinken
en dus niet per definitie psychotische seriemoordenaars zijn.
Het is een punt dat uitwerking verdient, net als meer ideeën
en concepten die in de eerste aflevering van True Blood in
de verdrukking zijn geraakt door de drang naar romantische
spanning. Als Ball de clichés loslaat, komt het vanzelf
goed.
true blood
- 'strange love' (alan ball) cast: anna paquin,
stephen moyer, sam trammell, ryan kwanten, rutina wesley,
nelsan ellis & lois smith airdate: 07.09.08
- hbo