x-men: children
of the atom #2 (marvel)
Weliswaar drie maanden te laat, maar zeker de moeite waard.
Intrigerende blik op verleden van de X-Men, het verhaal wordt
op een vrij slimme manier verteld en erg knap uitgewerkt.
Goed subplot over antimutant-sentiment en heldere, nostalgische
tekeningen. Jammer dat volgens de laatste geruchten de tekenaar
de miniserie niet kan afmaken. Nipt vier sterren. tekst
joe casey tekeningen steve rude
x-men: hidden
years #4 (marvel)
Sinds lange tijd weer goed tekenwerk van Byrne, maar daar
staat een ongelooflijk slaapverwekkend plot zonder ook maar
enige diepte tegenover. Vooral de ronduit irriterend slechte
en infantiele dialogen leiden de aandacht af. Bovendien voegt
de serie verder te weinig toe aan de X-geschiedenis, en daarom
wordt dit zonder twijfel mijn laatste nummer. Krap twee sterren. tekst
& tekeningen john byrne
the avengers
#25 (marvel)
Typisch anniversary nummer, met een nogal langdradige en vaak
niet bijster boeiende, grote knokpartij tegen op zich wel
intrigerende schurken. Leuke en goede opbouw van het centrale
conflict, maar helaas een matige uitwerking. Opvallend is
dat dit nummer eindelijk eens niet te veel uitleg bevat, hetgeen
welkom is. De tekeningen zijn opnieuw briljant, vandaar ruim
twee sterren. tekst
kurt busiek tekeningen george pérez
fantastic
four #27 (marvel)
Absoluut interessant en fascinerend plot waarbij Reed Richards,
opgesloten in het harnas van zijn aartsvijand Doctor Doom,
met Sue trouwt. Verrassend slim plot, redelijk script met
toch af en toe net iets teveel aan uitleg en matig geschreven
monologen. Het tekenwerk is vloeiend en de inkleuring is als
altijd zeer scherp en sfeervol. Ondanks de enkele minpuntjes
dik drie sterren. tekst
chris claremont tekeningen salvador larroca
wolverine
#147 (marvel)
Belabberd tekenwerk van wat vroeger toch een redelijk goede
tekenaar was, aangevuld met een simpel plot. Alles draait
uit op een confrontatie tussen Wolverine en Angel, de huidige
en de vroegere Death. Angel wordt tijdelijk een echte engel
en wil de zieke War redden. Na twaalf jaar is dit dan toch
mijn laatste nummer, want slechter dan dit kan bijna niet:
nul sterren. tekst
erik larsen & fabian nicieza tekeningen roger
cruz
uncanny
x-men #378 (marvel)
Een redelijk vreemde overgang naar nieuwe crossover 'Ages
of Apocalypse,' waarin Jean te maken krijgt met in principe
het oude, oorspronkelijke X-team, maar dan wel met Storm en
Gambit als teamleden. Mooie tekeningen, redelijk boeiend,
verfrissend en leuk verhaal, maar helaas met een zeer slecht
script en opnieuw zeer slechte en irritante dialogen. Dit
verdient nipt twee sterren. tekst
alan davis & terry kavanagh tekeningen adam
kubert & graham nolan
birds of
prey #15 (dc)
Mijn eerste reguliere nummer van deze serie, dat ik vooral
heb gekocht vanwege de nieuwe vaste tekenaar. Opvallend is
dat de schrijver beduidend beter is geworden en hij levert
een toch nog enigszins simpel maar wel zeer vermakelijk verhaal
over het team Black Canary en Oracle. Weinig actie, veel rustige
scènes met redelijk goede opbouw. Zeker drie sterren
waard. tekst
chuck dixon tekeningen butch guice
martian
manhunter #16 (dc)
Het laatste deel van het tot nu toe ietwat tegenvallende vierdelige
verhaal over bewoners van Saturnus. Het slot bevat gelukkig
enkele verrassende wendingen en een zeer onverwachte climax.
De plot is zeer slim uitgewerkt, maar ondanks dat mist het
toch iets en kan het niet als vanouds boeien. Knappe tekeningen,
lekkere dialogen en al met al ruim drie sterren waard. tekst
john ostrander tekeningen tom mandrake
preacher
#59 (dc)
Vrij inleidend nummer dat helaas het allerlaatste verhaal
van de serie inluidt. Wel sfeervol met veel harde, absurde
humor. Tot nu toe nog weinig echte inhoud maar wel sterke,
realistische dialogen met strak tekenwerk, waardoor de kleine
minpuntjes vrijwel geheel worden goedgemaakt. De confrontatie
tussen Jesse en God lijkt nu zeker onafwendbaar. Vrij krap
nog vier sterren. tekst
garth ennis tekeningen steve dillon
spawn the
undead #7 (image)
Een flink tegenvallend nummer zonder een echt verhaal en met
een bijzonder anticlimactisch einde. Wel een aardige metafoor
van roltrap als de brandende weg naar de hel, maar verder
is het tekenwerk rommelig en veranderen de personages van
gezicht en kleding zonder enige reden. Na een goede reeks
is dit nummer erg slordig en te ongeïnspireerd. Nog net
twee sterren. tekst
paul jenkins tekeningen dwayne turner
strangers
in paradise #29 (abstract)
David blijkt na het vrij recente vliegtuigongeluk toch nog
te leven, hetgeen afbreuk doet aan de vorige paar nummers.
Verder een te lange verklarende scene met Katchoo en Tambi,
waarbij veel van de afgelopen jaren op irritante manier wordt
verklaard. De plot biedt echter wel weer veel potentieel voor
een spannende nieuwe verhaallijn. Vandaar drie sterren. tekst
& tekeningen terry moore
stupid,
stupid rat tails #3 (cartoon)
Grappig einde van deze miniserie waarin wordt verklaard waarom
de Rat Creatures geen staart meer hebben. Flauwe maar wel
leuke humor over Big Johnson Bone, de voorvader van de huidige
generatie Bones. Het is erg leuk geschreven, goed getekend,
maar vooral enkele zeer leuke bijpersonages, waaronder een
draak die geen vuur kan spuwen. Ruim drie sterren. tekst
tom sniegoski tekeningen jeff smith
heart of
empire #9 (dark horse)
Sterk geschreven, doch ietwat voorspelbaar einde van deze
miniserie over Luther Arkwright. Het verhaal heeft een goed
tempo, bevat lekkere dialogen en een goede climax. Luther
en zijn dochter Victoria nemen het op tegen de doorgeslagen
Henry in een reeks zeer spannende scènes. De tekeningen
en inkleuring zijn goed als altijd. Goede afsluiter, dus:
vier sterren. tekst
& tekeningen bryan talbot