uncanny
x-men #380 (marvel)
Een gekunsteld en haastig einde aan de huidige verhaallijn,
waarbij alle mutanten op Aarde hun krachten vrolijk terugkrijgen
dankzij een confrontatie tussen de X-Men en Sinister. Vooral
in de eerste helft echt belachelijk veel irritante uitleg,
knullige en slechte dialogen en inhoudsloos plot. De tekeningen
zijn onmiskenbaar goed, maar desondanks geef ik slechts één
ster. tekst
alan davis & terry kavanagh tekeningen tom
raney
tom strong
#7 (dc)
Het tekenwerk van zowel Sprouse in het hoofdverhaal als van
Frank in het bijverhaal is erg sterk, maar het verhaal mist
echter als zo vaak diepte. Tom Strong ontdekt dat zijn tegenstandster
Ingrid Weiss een zoon van hem heeft gekregen, maar de plot
eindigt met een anticlimax waarbij Weiss en Albrecht kunnen
ontsnappen. Mijn laatste nummer van de serie, krap twee sterren. tekst
alan moore tekeningen chris sprouse & gary
frank
100 bullets
#10 (dc)
Een tijdje overgeslagen maar na het lezen van enkele back
issues opgepikt. Dit is het laatste deel van een verhaal waarbij
Cole Burns zijn geheugen weer terugkrijgt en ontdekt dat hij
een collega van agent Graves is. Tekenwerk en inkleuring zijn
sfeervol, sterk plot, goede dialogen en eindelijk een rode
draad door de losse verhalen. Een blijvertje, dus, met krap
aan vier sterren. tekst
brian azzarello tekeningen eduardo risso
martian
manhunter #18 (dc)
Meerdelig verhaal met de JSA als gaststerren, waarbij J'onn
en de JSA naar Apokolips afreizen om de ziel van Star-Spangled
Kid te redden. Weinig echte inhoud, wel veel goede interactie
tussen de verschillende personages, sterke dialogen en knappe
maar toch iets minder overtuigende tekeningen. Mede vanwege
het nogal inleidende karakter geen vier, wel ruim drie sterren. tekst
john ostrander tekeningen tom mandrake
preacher
#61 (dc)
Laatste verhaal van de serie blijft vrij inleidend, maar de
vele losse eindjes worden langzaam aan afgehandeld. Het hoogtepunt
van het nummer vormen opnieuw de scènes met Herr Starr,
waarbij keiharde en absurde humor de boventoon voeren. Leuk
einde met Hoover die dankzij Jesse het afgelopen jaar vergeet.
Weinig inhoud, maar dankzij de sterke humor krap vier sterren. tekst
garth ennis tekeningen steve dillon
savage dragon
#71 (image)
Weer een standaard verhaal waarin Dragon het met de S.O.S.
opneemt tegen Darklord en de strijd min of meer verliest.
Dit soort verhalen duikt de laatste tijd eigenlijk te vaak
op en ook nu mist de plot impact. Wel goed geschreven actie,
aardige humor en dynamisch tekenwerk, maar de serie is vanwege
het hoge tempo niet zo meeslepend als voorheen. Vandaar ruim
twee sterren. tekst
& tekeningen erik larsen