ultimate
spider-man #2 (marvel)
Langzaam maar zeker wordt duidelijk hoe sterk Peter Parker
na het ongelukje bij Osborn Industries nu is geworden. Norman
Osborn houdt hem goed in de gaten en wil kijken of hij zo'n
ongeluk kan herhalen. Vooral de manier waarop Osborn in het
verhaal wordt verwerkt, is erg intrigerend en origineel, terwijl
de ontwikkelingen van Peter op zijn school eerder irritant
zijn. De dialogen zijn als altijd bijzonder sterk, het tempo
is laag en effectief en de personages worden redelijk tot
goed uitgewerkt. Verder is het verfrissend dat Peter niet
direct al een kostuum aantrekt en de misdaad gaat bestrijden,
en ook het tekenwerk is helder, sterk en ietwat ouderwets.
Al met al een score van ruim drie sterren. tekst
brian michael bendis & bill jemas tekeningen mark
bagley
the punisher
#8 (marvel)
Spacker Dave wordt door twee medewerkers van ma Gnucci ondervraagd
en de zwaargewonde Punisher grijpt in. Hij roept de hulp in
van een dokter, die hem en Dave oplapt, terwijl aan het eind
van het nummer bijna uit het niets een subplot over een Russische
supersoldaat opduikt. Net als de vorige keer gebeurt er opvallend
weinig en blijft de plot hier en daar erg oppervlakkig. De
vertelstijl is wel degelijk overtuigend, met sterke dialogen
en leuke, slimme humor, maar met de vaart is ook de spanning
uit het verhaal verdwenen. Het tekenwerk is prima in orde,
met uitzondering van de laatste vier pagina's, die ronduit
matig zijn, waardoor ik uitkom op vrij krap drie sterren. tekst
garth ennis tekeningen steve dillon
the avengers
#34 (marvel)
Count Nefaria wil zijn duistere plan uitvoeren en lanceert
een ionische bom, waardoor alle bewoners op Aarde zijn slaaf
zullen zijn. Natuurlijk houden de Avengers en de Thunderbolts
hem tegen, niet in de laatste plaats omdat Atlas en Wonder
Man de bom onschadelijk kunnen maken. Het gevecht is in feite
simpel, maar wordt erg uitgerekt, waardoor de plot op sommige
plekken nogal saai wordt. Tevens is spanning nauwelijks aanwezig
en komt het einde als een anticlimax. De plot is echter redelijk
goed geschreven en natuurlijk is het tekenwerk, voor de laatste
keer verzorgd door Pérez, van een bijzonder hoog niveau.
Dankzij de tekeningen nog zeer ruim twee sterren. tekst
kurt busiek tekeningen george pérez
jenny sparks
#4 (dc)
In het vierde deel van de vijfdelige miniserie wordt nu meer
onthuld over het verleden van Jenny Sparks zelf. De plot verloopt
over twee schijven en laat eerst zien hoe Jenny in 1913 een
jonge Hitler helpt en daarna hoe Hitler er in 1943 zelf voor
zorgt dat Jenny niet als een experiment van dokter Goebbels
eindigt. Het nummer is interessant, maar het kan helaas zelden
boeien en dat is tevens het grootste nadeel van de gehele
miniserie. De dialogen zijn aardig, het tempo is goed en zelfs
het tekenwerk is weliswaar niet briljant maar wel voldoende;
toch lijkt alles een beetje zinloze opvulling. Hopelijk maakt
het laatste deel nog wat goed, want dit nummer verdient nipt
twee sterren. tekst
mark millar tekeningen john mccrea
batgirl
#9 (dc)
Batgirl kan maar moeilijk accepteren dat ze haar bijzondere
vechttechniek heeft verloren. Terwijl Batman onderzoek doet
naar Cain, Batgirls vroegere meester, zoekt Batgirl contact
met Shiva. Shiva zorgt ervoor dat Batgirl weer net zo goed
wordt als vroeger, op voorwaarde dat de twee over een jaar
een duel tot de dood aangaan. De sfeer van de serie wordt
met ieder nieuw deel beter en beter, met een sterke afwisseling
van actie en scherpe dialogen. De diepgang die wordt gecreëerd,
is verbluffend en de altijd strakke, stilistische tekeningen
sluiten perfect op het verhaal aan. Deze serie begon aardig,
maar is inmiddels uitgegroeid tot veel meer. Daarom zonder
twijfel vijf sterren. tekst
kelley puckett tekeningen damion scott
100 bullets
#17 (dc)
Curtis Hughes wordt door agent Graves benaderd met de vraag
of hij zich weer bij de Minutemen wil aansluiten. Dan krijgt
hij echter problemen met zijn baas, nadat een criminele zaak
uit de hand is gelopen en zijn zoon Louis kan niet voorkomen
dat hij het loodje legt. Het verhaal is minder sterk dan de
twee vorige delen, maar het einde maakt de weg vrij voor een
knallende finale. Als gebruikelijk zijn de dialogen realistisch
en is het buitengewoon sfeervolle tekenwerk in combinatie
met de inkleuring zeer goed. De manier waarop bijna alle personages
geloofwaardig worden neergezet, maakt het nummer boeiend,
maar vier sterren is te veel, vandaar ruim drie sterren. tekst
brian azzarello tekeningen eduardo risso
martian
manhunter #25 (dc)
Gypsy ontdekt in een oude sfinx een soortgenoot van J'onn
J'onzz, genaamd J'ahrll J'onzz, die daar ooit door een groep
opstandelingen is begraven. J'onn redt hem en neemt diens
ziel in zijn lichaam op, waarna hij de jacht opent op de personen
die dit J'ahrll hebben aangedaan. Het concept van het verhaal
is slim en redelijk origineel, met een intrigerende openingsscène
en een goed uitgewerkte ontmoeting tussen de twee Manhunters.
Dankzij de knappe dialogen en het goede ritme valt bovendien
nauwelijks op dat het verhaal enigszins inleidend is en het
tekenwerk is bijzonder sfeervol en effectief. Een gedegen
comic, weinig op aan te merken en zonder meer vier sterren
waard. tekst
john ostrander tekeningen tom mandrake
green lantern
#131 (dc)
Een groep Manhunters heeft het op de ring van de Green Lantern
gemunt, maar Kyle kan zichzelf nipt redden. Eenmaal terug
op Aarde pikt hij de draad weer op, maar juist op dat moment
krijgt hij te horen dat Fatality weer terug is. De afronding
van het verhaal over de Manhunters is heel matig, met bijna
geen tekst en vrij simpele gevechtsscènes. Pas als
Kyle op Aarde met enkele vrienden op een terras zit, keren
de logische en realistische dialogen terug en krijgen de personages
diepgang. Ook het tekenwerk komt in het tweede deel van het
nummer beter tot zijn recht maar is soms net te chaotisch.
Ondanks de goede tweede helft van het nummer kom ik uit op
twee sterren. tekst
judd winick tekeningen darryl banks
midnight
nation #2 (image)
David Grey bevindt zich na een confrontatie met een groep
Walkers in een realiteit net buiten de normale realiteit.
Daar wordt hij door Laurel naar een zekere Arthur gebracht,
die hem uitlegt dat de duistere Walkers de ziel van Grey hebben
gestolen en dat hij daardoor binnen een jaar ook in een Walker
zal veranderen. Eigenlijk bestaat dit nummer uit weinig meer
dan uitleg, maar dat wordt op een vrij slimme manier verpakt.
De wisselwerking tussen Grey en Laurel is goed, de dialogen
zijn prima en het zo trage tempo stoort niet. Het tekenwerk
is degelijk, met een ouderwetse lay-out en effectieve composities
en de inkleuring is fris. Ondanks het tekort aan inhoud toch
vier sterren. tekst
j michael straczynski tekeningen gary frank
section
zero #3 (image)
Sam Wildman gaat op driftig zoek naar zijn ex-vrouw Tina Challenger.
De mysterieuze Curio wil hem helpen, mits hij iets voor haar
doet. Die missie voert Sam naar de riolen van New York City,
waar hij de Rat King aantreft. Dankzij zijn teamgenoten ontkomt
Sam aan de Rat King, maar dan ontdekt het team dat hun baas
Keeler gevangen is genomen. Het verhaal springt veel van de
hak op de tak, bevat net iets te veel toevalligheden en gaat
opvallend genoeg verder totaal niet over Tina. De sfeer is
wel goed en de dialogen zijn aardig, maar toch lijkt dit op
een tussennummer. Wat de tekeningen betreft, is alles in orde
en de inkleuring is sfeervol. Toch geef ik maar twee sterren. tekst
karl kesel tekeningen tom grummett
sam and
twitch #15 (image)
In dit eerste deel van de verhaallijn wordt KC geraakt door
een verdwaalde kogel. Dit brengt Sam Burke en Twitch Williams
op het spoor van premiejager Bilal en ze krijgen hulp van
Jinx Alameda, vrouwelijke premiejager uit Bendis' serie Jinx.
Het verhaal bevat voor de verandering geen bovennatuurlijke
elementen en is opvallend lineair, met veel snelle dialogen
en redelijk lange scènes. De stijl van de nieuwe vaste
tekenaar is minder gepolijst dan zijn gebruikelijke werk,
maar past wel bij de grimmige sfeer van de comic en de gastrol
van Jinx is een leuke verrassing. Het tekort aan echt plot
en het iets te lage tempo zorgen er echter voor dat ik drie
sterren geef. tekst
brian michael bendis tekeningen alex maleev
bone
#39 (cartoon)
De drie Bones, Thorn en Gran'ma Ben dalen af in de vallei,
op zoek naar andere dorpsbewoners. Na de confrontatie met
de Hooded One barst het gebied van de Ghost Circles en uiteindelijk
vinden de hoofdpersonages een meertje waar ze overnachten.
Die nacht krijgt Fone Bone een nogal vreemde droom; wederom
een nogal bizarre variatie op Moby Dick, met zichzelf en de
Dragon in de hoofdrollen. Het tempo wordt flink teruggeschroefd,
inhoudelijk gebeurt bijna niets, maar tussen de regels door
worden wel hints gegeven en de sfeer blijft intrigeren. De
tekeningen zijn soms simpel, met te veel zwarte vlakken, maar
het nummer is zeker boeiend genoeg voor dik drie sterren. tekst
& tekeningen jeff smith
mystic
#5 (crossgen)
Giselle Villard wordt benaderd door een duivelse versie van
zus Genevieve. Die aanval slaat ze af, waarna ze het tijd
vindt voor een confrontatie met de zes leiders van de Guilds,
die al sinds het mislukte ritueel achter haar aan zitten.
Het tempo is laag, hoewel dat deze keer niet ten koste gaat
van het verhaal en vooral in de eerste helft zijn de dialogen
vrij goed, zonder veel uitleg. Als Giselle het opneemt tegen
haar 'zus,' wordt de plot echter eentonig. Gelukkig is dat
van korte duur en het einde belooft veel. Het tekenwerk is
weer goed, lekker strak vormgegeven en zeer gedetailleerd,
met een fijne, overtuigende inkleuring, zodat ik ondanks de
minpuntjes op drie sterren uitkom. tekst
ron marz tekeningen brandon peterson