daredevil
#14 (marvel)
Bij afwezigheid van Wilson Fisk wordt diens organisatie door
Matt Murdock en Foggy Nelson langzaam ontmanteld. Niet lang
daarna worden Daredevil en de Black Widow door Echo aangevallen.
Daredevil lokt haar naar een donkere ruimte en kan zo ontkomen.
De vertragingen die deze serie teisteren, komen het verhaal
niet ten goede. Gebeurtenissen verliezen hun impact, het tempo
is te laag en de plot valt te vaak in herhaling. Daarentegen
is de vertelstijl wel prima en wordt een goede sfeer neergezet.
Het tekenwerk is degelijk, hoewel de invloed van de hulptekenaar
merkbaar is en ietwat afbreuk doet aan het eindresultaat.
Vanwege de goede sfeer geef ik ruim drie sterren. tekst
david mack tekeningen joe quesada & david
ross
thunderbolts
#48 (marvel)
Het hoofdkwartier van de Thunderbolts is door agenten van
SHIELD ontdekt, waarna het team de aanval opent op de Scourge.
Zodra hij is verslagen, blijkt echter dat het Captain America
is. Met het vijftigste nummer in zicht blijven de vele verhaalstrengen
en subplots elkaar in hoog tempo opvolgen, maar deze keer
is de balans beter en krijgt het hoofdverhaal meer aandacht.
Ook de interactie tussen de personages is aardig en hoewel
de onthullingen aan het eind vergezocht zijn, maakt het wel
degelijk nieuwsgierig. De tekeningen zijn minder stabiel en
overtuigend dan gebruikelijk en schieten vooral tijdens het
gevecht met de Scourge tekort. Vandaar dat ik op twee sterren
uitkom. tekst
fabian nicieza tekeningen mark bagley
justice
leagues: justice league of aliens #1 (dc)
De leden van de JLA zijn vergeten dat het team ooit bestond
en ze hebben ieder voor zich aparte teams opgericht. De Martian
Manhunter heeft een groep buitenaardse wezens om zich heen
verzameld en samen moeten ze voorkomen dat de mensen in San
Francisco in monsters veranderen. Van alle Justice Leagues
specials leek dit de interessantste en hoewel de plot op zich
mager is, levert de wisselwerking tussen de personages sterke
momenten op. Dialogen en vertelstijl zijn prima en ook de
tekeningen zijn voldoende, met als de enige kanttekening dat
niet alle personages zo goed uit de verf komen. Als crossover
is dit redelijk zinloos, maar deze special verdient zeker
drie sterren. tekst
judd winick tekeningen mike miller
the magdalena
#3 (image)
Na lang wachten, is eindelijk het derde en laatste deel van
deze miniserie verschenen. De Magdalena ontdekt dat de groep
vampiers in feite gewoon mensen zijn die met een bizar virus
zijn besmet. Om die reden beschermt ze de groep tegen haar
eigen mensen en dat kost haar uiteindelijk haar leven. De
wending in de plot is onverwacht, maar de uitwerking is onder
de maat. Veel dialogen zijn clichématig, het gevecht
is niet boeiend en de miniserie mist aan impact en relevantie.
Het tekenwerk is gedetailleerd en hier en daar goed, maar
vanwege een onhandige, weinig effectieve lay-out veelal te
chaotisch. Toch is dit het beste nummer van de miniserie en
kom ik uit op twee sterren. tekst
marcia chen tekeningen joe benitez
spawn
#103 (image)
Een rijkeluiszoontje koopt een lamp uit het Nazi-tijdperk
en krijgt daardoor levendige visioenen over een Duitse soldaat
tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het verhaal is intrigerend
en wordt op een goede manier verteld, maar het laat veel vragen
onbeantwoord. Ook het verband met de rest van de serie wordt
nauwelijks duidelijk en de kleine rol van Spawn lijkt niet
echt logisch. Wel zijn de tekeningen inmiddels zeer sterk
geworden, met gedetailleerde composities. Dat de nieuwe nummers
nu snel achter elkaar verschijnen, is eveneens een goed teken,
maar dit nummer is net een beetje te losstaand en heeft te
weinig impact voor een score van vier sterren. Vandaar drie
sterren. tekst
brian holguin & todd mcfarlane tekeningen angel
medina
scion
#8 (crossgen)
Prins Bron van de Ravens jaagt samen met zijn broer op een
ontsnapte slaaf. Kort daarna ontdekt hij dat zijn zus Ashleigh
betrokken is bij de groep rebellen die strijden voor afschaffing
van de slavernij. Inmiddels zijn prins Ethan en zijn trouwe
metgezel Skink aangekomen op het grondgebied van de Ravens.
Het intermezzo met Bron is goed getimed en de onthulling dat
Ashleigh zijn zus is, komt weliswaar niet onverwacht maar
biedt wel perspectief. Verteltechnisch klopt alles, met de
sterke dialogen, een goed ritme en realistische interactie
tussen de personages. De heldere, overtuigende tekeningen
sluiten bovendien perfect op het verhaal aan, waardoor ik
uitkom op zeer ruim vier sterren. tekst
ron marz tekeningen jim cheung