daredevil
#22 (marvel)
Matt Murdock en zijn collega Foggy Nelson ontdekken dat hun
secretaresse Elaine ervoor heeft gezorgd dat Daredevil via
de Jester een dagvaarding heeft ontvangen. Vervolgens neemt
Daredevil zelf de advocate Kate Vinokur in de hand, waarna
de zaak weer verder wordt beïnvloed door de media. Hoewel
bepaalde aspecten boeiend zijn, blijft de uitwerking volstrekt
idioot, met als toppunt de romantische spanning tussen Daredevil
en Kate. Daarbij zijn de dialogen net te langdradig. De tekeningen
zijn weliswaar realistisch en van stabiel niveau, ze missen
diepte en het is te druk. Misschien moet ik de rest van dit
verhaal overslaan, want dit is zeer matig en verdient slechts
één ster. tekst
bob gale tekeningen phil winslade
new x-men
#116 (marvel)
De X-Men ontdekken dat Emma Frost de aanval op Genosha heeft
overleefd. Intussen is het brein achter die aanval, de geheimzinnige
Cassandra Nova, door het team opgepakt, maar uitsluitend dankzij
ingrijpen van Frost kan worden voorkomen dat ze weer ontsnapt.
Aan de ene kant een vrij simpel plot, aan de andere kant een
overtuigende uitwerking, met pittige dialogen, aardige uitdieping
van de karakters en een redelijk verrassende climax. De toon
van de nieuwe richting is gezet en het is spijtig dat volgende
maand al een gasttekenaar nodig is, want het tekenwerk is van
hoog niveau. Af en toe wat weinig details, maar verder heel
verfrissend. Vandaar ruim vier sterren. tekst
grant morrison tekeningen frank quitely
powers
#13 (image)
Geen gewone comic, maar een nummer dat er voor een groot deel
uitziet als een magazine, compleet met advertenties en een
interview met de onlangs overleden superheld Olympia. Toegegeven,
het idee is verre van origineel; toch past het binnen de huidige
verhaallijn. De climax van het nummer is echter aan de gemakkelijke
kant en door de opzet is van een echt verhaal natuurlijk geen
sprake. Het tekenwerk is als vanzelfsprekend prima, waarbij
wederom het werk van de nieuwe inkleurder een compliment verdient.
Leuke gimmick, maar het is ook niet meer dan dat, aangezien
de magazinevorm niets wezenlijks toevoegt. Daarom geef ik
geen drie maar dik twee sterren. tekst
brian michael bendis tekeningen michael
avon oeming
savage dragon
#88 (image)
Dragon krijgt het nog een keer aan de stok met de goden Herakles
en Thor. Zij willen hem uit hun stad en hij wil hulp in zijn
strijd tegen Cyberface. En weinig verrassend leidt dit tot
een zinloos gevecht, waarna Dragon zonder nadere uitleg opeens
verdwijnt, waardoor de afgelopen twee nummers een toegevoegde
waarde van precies nul krijgen. Gelukkig zijn de dialogen
en de verstelstijl inmiddels weer als vanouds en zijn de hoogst
irritante tekstkaders verdwenen. Verder biedt het weinig,
want ook de tekeningen zijn op bepaalde pagina's haastig.
De serie is hard aan een interessante, heldere rode draad
toe: ook deze keer kom ik niet verder dan heel krap één
ster. tekst
& tekeningen erik larsen
sojourn
#2 (crossgen)
Arwyn is uit op wraak. De troepen van Mordath hebben haar
man en dochtertje vermoord en ze reist af naar het kasteel
van haar opponent. Natuurlijk mislukt haar aanslag en wordt
ze door de lijfwacht van Mordath uitgeschakeld. Door middel
van een rustige opbouw lijkt het of de personages goed worden
uitgediept, maar dat is schijn: er gebeurt niets en het verhaal
blijft oppervlakkig, met vooral enkele storende tekstkaders.
Het tekenwerk daarentegen is uitstekend. De personages zijn
herkenbaar, de lay-out is mooi helder en de inkleuring is
sfeervol. Ik kijk het nog even aan, want het concept is interessant,
maar er moet snel verbetering in komen. Twee sterren. tekst
ron marz tekeningen greg land
scion
#15 (crossgen)
Samen met Ashleigh is prins Ethan aan de Herons ontsnapt.
Hij vergezelt Ashleigh op weg naar de schuilplaats voor de
'lagere' rassen en ze hebben onderweg de tijd om te praten.
Eenmaal op de plek van bestemming wacht hen echter een onaangename
verrassing in de persoon van Exeter. Zelfs in wat als een
tussennummer kan worden beschouwd, blijven de herkenbare personages
de plot dragen en dat is knap, hoewel de romantische spanning
tussen Ashleigh en Ethan erg voor de hand ligt. De tekeningen
zijn stabiel, met goede gelaatsuitdrukkingen en composities,
terwijl de soms monotone inkleuring nog altijd iets achterblijft.
Drie sterren is te weinig, vandaar vier. tekst
ron marz tekeningen jim cheung