fury
#2 (marvel)
Nick Fury zit in een diep dal. Zijn neefje Wendel drijft hem
tot wanhoop en een gesprek met oude vriend Dugan kan hem niet
opbeuren. Hij is toe aan actie en dat krijgt hij ook als een
oude bekende van hem hulp biedt aan een militair regime op
Napoleon Island. Het voornamelijk door scherpe dialogen gedreven
verhaal komt nu langzaam op gang, maar het zijn subplots als
die over de domme Wendel die het nummer bizar en op het randje
maken. Verder leest het prima weg, met humor en een wat timing
betreft ongelukkige nadruk op geweld. De tekeningen zijn strak
en staan door het inktwerk als een huis, terwijl de inkleuring
wat saai blijft. Al met al een score van drie sterren. tekst
garth ennis tekeningen darick robertson
the punisher
#5 (marvel)
Kreigkopf en zijn mannen willen met een kernbom de stad Brussel
van de kaart vegen en alle Europarlementariërs vermoorden.
Natuurlijk grijpt de Punisher keihard in, maar hij kan niet
voorkomen dat het vliegtuig met de bom opstijgt vanaf Grand
Nixon Island. Met dit hoofdstuk is de verhaallijn afgerond
en net als in de voorgaande delen ligt de nadruk op het harde,
soms absurdistische geweld. Korte, leuke dialogen en een goed
tempo kunnen het tekort aan echt plot redelijk verhullen,
waarbij het zo stijlvaste, zeer heldere tekenwerk een compliment
verdient. Ondanks de ouderwetse stijl vindt het de juiste
toon en dat is mede waarom ik twee sterren te laag vind; vandaar
krap drie sterren. tekst
garth ennis tekeningen steve dillon
transmetropolitan
#50 (dc)
Spider Jerusalem ondervraagt op eigenzinnige manier oude bekende
Fred Christ en krijgt van hem de details over de moord op
Vita Severn te horen. De boeiende monoloog van Fred staat
in schril contrast met de keiharde manier waarop Spider de
informatie uit hem slaat en schopt. Er wordt derhalve een
groot beroep op de tekeningen gedaan, die met name gedurende
de eerste helft het verhaal bij een gebrek aan echte dialogen
moeten vertellen. Gelukkig is dat dik in orde. Hier en daar
wat te weinig details en achtergronden, maar dankzij de dynamische
composities blijft er heel veel te zien. Het laatste jaar
van de serie wordt vast boeiend en dit deel krijgt zonder
meer vier sterren. tekst
warren ellis tekeningen darick robertson
powers
#14 (image)
In het laatste hoofdstuk van het verhaal over de dood aangetroffen
held Olympia ontdekken detectives Walker en Pilgrim dat hij
er wilde slippertjes op nahield. Ze houden één
van die slippertjes aan en zij onthult hoe de vork in de steel
steekt. Bijna als vanzelfsprekend is de ontknoping van de
plot min of meer een anticlimax. Het gaat echter om de uitwerking
en die is uitstekend, met vlotte dialogen, frisse interactie
tussen de hoofdpersonen en een filmisch tempo. De tekeningen
zijn van het gebruikelijke, hoge niveau en de inkleuring is
ijzersterk: veel warme kleuren en knap gebruik van schaduwtinten.
Ondanks de paar kleine minpuntjes geef ik daarom wel dik verdiend
vier sterren. tekst
brian michael bendis tekeningen michael
avon oeming