captain
america #1 (marvel)
Captain America stapt over naar de Marvel Knights imprint
met een verhaal dat direct voortvloeit uit de gebeurtenissen
op 11 september 2001. Een gevaarlijk onderwerp, waarbij goedkope
sentimenten op de loer liggen, al valt het vanwege de sobere
manier van schrijven en de boeiende tekstkaders wel mee. Ondanks
het magere verhaal is de sfeer prima en wordt Steve Rogers
uitstekend neergezet. Hetzelfde geldt voor het tekenwerk,
dat afwisselend is, terwijl het blijft aansluiten op de stijl
en op het tempo van de plot. Vooral de grijze, grauwe eerste
pagina's zijn technisch indrukwekkend. De vraag is hoe lang
de tekenaar dit vol kan houden. Op dit moment drie sterren. tekst
john ney rieber tekeningen john cassaday
out there
#10 (dc)
De groep jongeren bevindt zich in Sterling City, waar Mark
door iemand is ontvoerd die hem aanziet voor zijn overleden
zoontje. Het verhaal over twee schijven werkt totaal niet,
omdat het subplot met Mark voorspelbaar is en het subplot
over de rest uitblinkt in futiliteit. Daarbij komt de ontknoping
erg snel. Ook de dialogen voelen plichtmatig aan, soms op
het houterige af. Gelukkig is het tekenwerk van meer dan acceptabel
niveau, met een mooie, vloeiende lijn vol stilistische platen.
Genoeg om de comic te redden, is het niet. De serie is de
laatste maanden flink slechter geworden, waardoor het volgende
nummer voorlopig mijn laatste wordt. Al met al is één
ster voldoende. tekst
brian augustyn tekeningen humberto ramos
the flash
#185 (dc)
Flash wordt van twee kanten aangevallen: enerzijds door de
nieuwe Rogues, anderzijds door de nieuwe Thinker. Ondanks
het lage tempo, de hoeveelheid dialogen en het gebrek aan
echte spanning, werkt de verhaallijn wel degelijk, mede omdat
hoofdverhaal en subplots op een slimme wijze op elkaar inhaken.
Opvallend is dat de dialogen, die normaal goed geschreven
zijn, deze keer iets minder vlot weglezen. De tekeningen zijn
als altijd helder, met knap gebruik van dunne lijnen, veel
details en een in zekere zin ouderwetse aanpak. Dat het soms
rommelig overkomt, ligt dan eerder aan de inkleuring, waarbij
de achtergronden aan de saaie kant zijn. Net geen vier, wel
drie sterren. tekst
geoff johns tekeningen scott kolins
bastard
samurai #1 (image)
Nieuwe serie over Jiro, een jonge samurai die meedoet aan
ter vermaak georganiseerde duels op leven en dood. In het
hoofdverhaal wordt op bijna filmische wijze een korte blik
op zijn aparte leven gegeven, waarna in een vulverhaal uit
de doeken wordt gedaan hoe de duels zijn ontstaan. De manier
van vertellen is opvallend: weinig tekst, een hoog tempo en
nadruk op allerlei sfeerverhogende elementen. Hierdoor mist
de plot voorlopig aan diepte, maar bezwaarlijk is dat niet.
Het vrij donkere, stilistische tekenwerk is aantrekkelijk.
De cartooneske stijl past bij het verhaal en de heldere inkleuring
is hierbij het logische sluitstuk. Vanwege de ronduit heerlijke
tekeningen krap vier sterren. tekst
michael avon oeming & miles gunter tekeningen kelsey
shannon
savage dragon
#96 (image)
Als Dragon eindelijk zijn missie in een vreemde dimensie heeft
afgerond, blijkt dat op Aarde intussen zo'n twee jaar zijn
verstreken. Door middel van diverse doorkijkjes wordt een
beeld geschetst van de wereld na de overwinning op Khan. Tegen
het eind draait de plot radicaal en wordt een scherpe parodie
op de huidige comicwereld gegeven. Eerlijk gezegd best komisch,
al valt het uit de toon en lijkt hier sprake van vulmateriaal.
Naar diepgang kan immers lang worden gezocht. Het tekenwerk
is in orde en het mag best worden gezegd dat Larsen bijna
tien jaar lang bijzonder stabiel werk levert. Toegegeven,
het rauwe is er een beetje vanaf, maar het voldoet. Ruim twee
sterren. tekst
& tekeningen erik larsen