knights 4
#1 (marvel)
Nieuwe serie, nieuwe kansen. Helaas vertilt de onervaren schrijver
zich aan een volstrekt belachelijk en verre van origineel
verhaal waarbij de Fantastic Four failliet wordt verklaard
en de vier teamleden een baan moeten zoeken. De realistische
insteek past bovendien niet bij deze helden. Waar de dialogen
nog wel redelijk zijn, heeft een reeks tekstkaders als "Johnny
Storm. Human Torch. Heroic heartthrob. Disaffected youth.
Struggling actor?" helemaal niets te zoeken in een Marvel
comic. Jammer, want de tekeningen zijn oogstrelend mooi. Van
vloeiende lijnen tot elegante composities en de pastelkleuren;
elke pagina kan zo worden ingelijst. Eén ster is het
hoogst haalbare. tekst
roberto aguirre-sacasa tekeningen steve mcniven
1602 #7 (marvel)
Het hoge tempo uit het vorige deel wordt ditmaal verruild
voor korte scènes en een plot dat langzaam voortkabbelt.
Deze adempauze voor de finale van de miniserie kan geen kwaad,
ware het niet dat de ruimte wordt benut voor het herhalen
van de onthullingen uit voorgaande hoofdstukken. Tussendoor
krijgen de personages gelukkig iets meer aandacht en is de
climax toch weer ernstig interessant. Het ouderwetse, digitaal
geschilderde tekenwerk is warm, stabiel en overtuigend als
altijd. Hier en daar had een gedurfde compositie op zijn plaats
geweest, maar de statige shots passen bij het tijdperk waarin
het verhaal speelt, dus dat is geen bezwaar. Geen drie, wel
twee sterren. tekst
neil gaiman tekeningen andy kubert
ultimate
x-men #42 (marvel)
Langzaam wordt duidelijk dat een rode draad loopt door de
reeks losstaande verhalen. Zo hebben de recente gebeurtenissen
grote politieke gevolgen voor het team X-Men van professor
Xavier, terwijl de teamleden zelf ook enigszins strakker in
de continuïteit worden geplaatst. De introductie van
Dazzler, waar het nummer eigenlijk om draait, voelt hierdoor
aan als een onnodige voetnoot. Een ander minpunt is de laatste
scène van dit deel, waarin ronduit te veel en te langdradig
wordt gepraat zonder dat het ergens over gaat. Het tekenwerk
wordt intussen wel telkens beter. Mede dankzij de frissere
kleuren komen de krasserige lijnen beter over en de stijl
is consistenter. Al met al drie sterren. tekst
brian michael bendis tekeningen david finch
gotham central
#16 (dc)
Enerzijds is dit een soort tussennummer, anderzijds is het
tevens het begin van een verhaallijn over een reeks nogal
bizarre moorden. De moorden vormen voorlopig de achtergrond
voor meer persoonlijke ontwikkelingen, waaronder de komst
van een vers personage en een subplot over promotiekansen.
Al komen bepaalde punten als donderslag bij heldere hemel,
het wordt technisch knap in het script verwerkt met een fijn
tempo en realistische dialogen. Het werk van de gasttekenaar
lijkt ruim voldoende op dat van de vaste tekenaar, met uitzondering
van de soms niet gemakkelijk herkenbare gezichten. De grauwe
kleuren zijn ook nu de sluitpost. Drie sterren is dan ook
terecht. tekst
ed brubaker tekeningen greg scott