gotham central
#26 (dc)
Een moordzaak leidt het team onderzoekers van de GCPD naar
Catwoman als de mogelijke dader. Dit heeft nogal wat gevolgen,
niet alleen op het politieke vlak maar vooral ook op het persoonlijke
vlak. Dit laatste punt blijkt veruit het boeiendst en het
wordt op een subtiele wijze in het hoofdverhaal verwerkt,
al is het gastoptreden van Catwoman zelf vrij overbodig. De
gasttekenaar levert degelijk werk af, met als kanttekening
dat de oorspronkelijke tekenaar van de serie niet snel wordt
overtroffen. Hoewel de sfeer goed is, zijn de gezichten van
de personages soms te krasserig en daardoor niet al te herkenbaar.
Als altijd is de heldere inkleuring echter een prima sluitpost.
Drie sterren. tekst
ed brubaker tekeningen jason alexander
100 bullets
#56 (dc)
Het zesde deel van de verhaallijn over Wylie Times schakelt
eindelijk in een hogere versnelling. Een flashback naar een
cruciaal moment in het bestaan van de Minutemen levert een
interessante blik op een bekende gebeurtenis op, de machtsspelletjes
van Graves en Shepherd geven een duidelijke hint in welke
richting de serie zal gaan en de ontknoping van dit deel staat
bol van spanning. Ook de tekeningen verdienen de gebruikelijke
complimenten, want de strakke stijl doet het in combinatie
met de warme kleuren nog net zo goed als een paar jaar geleden.
In het bijzonder de flashback maakt perfect gebruik van zwarte
vlakken en ouderwets strakke shots. Al met al vier sterren,
dus. tekst
brian azzarello tekeningen eduardo risso
demo #12
(ait / planet lar)
Het slot van de miniserie is duidelijk een experiment in het
neerzetten van sfeer: het verhaal wordt verteld door een reeks
tekstkaders waarin veelal onsamenhangende flarden staan. Hierdoor
is van een plot niet echt sprake. De twee hoofdpersonages
wandelen door de stad, eten wat en nemen een beslissing die
hun leven voorgoed verandert; meer is het niet. Geen centraal
conflict, geen emotionele groei, geen drama. Daarmee is dit
een vervelende oefening in futiliteit, al zorgt het tekenwerk
deze keer voor de compensatie. De balans tussen zwarte en
witte vlakken is veel beter dan voorheen en de manga-invloeden
zijn beduidend minder. Toch niet meer dan één
ster. tekst
brian wood tekeningen becky cloonan
temporary
#1 (origin)
Nieuwe serie over uitzendkracht Envy Saint-Claire, die aan
haar nieuwe baan begint op een bijzonder vreemd kantoor. Haar
computer is niet meer dan een stuk plastic, e-mail wordt verstuurd
via memo's, in de postkamer zitten twee mannen die de geluiden
maken van een faxmachine en een kopieerapparaat, terwijl haar
werk bestaat uit het in de papierversnipperaar gooien van
allerlei documenten. Pas wanneer tegen het eind duidelijk
wordt wat de achtergrond van Envy's nieuwe werkplek precies
is, vallen alle stukjes op hun plaats, wat zonder meer een
absurde comic oplevert. Het tekenwerk is cartoonesk, soms
rommelig en simpel, maar wel effectief. Een score van drie
sterren is terecht. tekst
damon hurd tekeningen rick smith