young avengers
special #1 (marvel)
Een special waarin wordt teruggeblikt op het leven van alle
Young Avengers voor zij begonnen aan hun bestaan als nieuw
superheldenteam. Structureel erg voorspelbaar, inclusief het
gebruik van telkens andere tekenaars voor de individuele hoofdstukken,
waarbij bovendien weinig schokkends wordt verteld over de
personages. Als verhaal leest het echter prettig weg, omdat
Jessica Jones als motor wordt gebruikt die de plot voortstuwt.
De tekeningen zijn als vanzelfsprekend wisselend. De stijlen
lijken niet op elkaar, zodat het verschil in kwaliteit groot
kan zijn. Het hoofdstuk over Wiccan is zonder meer het visuele
hoogtepunt. Lang verhaal kort, ik geef hier twee sterren voor. tekst
allan heinberg tekeningen michael gaydos
& various
x-factor
#2 (marvel)
Uiteraard valt Rictor niet te pletter, waardoor de cliffhanger
van de vorige maand aan impact inboet. De verhaallijn die
volgt, zit vrij ongestructureerd in elkaar, waarbij in feite
sprake is van een verzameling subplots die vooralsnog niet
echt onderling in verband met elkaar staan. Het logische gevolg,
is dat het ene subplot interessanter is dan het andere. Niettemin
blijft het wel in de toon van de serie en is de donkere humor
de verbindende factor. Wat betreft het tekenwerk is het spijtig
dat al in het tweede nummer een gasttekenaar moet opduiken.
Hoewel zijn helft niet slecht is, blijft de minimalistische
stijl net te statisch. Al met al levert dit een score op van
drie sterren. tekst
peter david tekeningen ryan sook & dennis
callero
ultimate
fantastic four #26 (marvel)
Namor vecht het uit met de Fantastic Four. Het is een scherp
geschreven gevecht en geeft voldoende aandacht aan alle betrokken
personages, zeker ook aan de moeder van Johnny en Sue Storm,
vol dynamiek, vaart en humor. Pas aan het eind zakt het een
klein beetje in, niet in de laatste plaats omdat de ontknoping
een anticlimax is met een irritant hoog puberaal gehalte.
Wordt ongetwijfeld vervolgd, wat dit als verhaal op zich onbevredigend
maakt. Daar staat tegenover dat het tekenwerk weer goed is,
van het fotorealisme tot de grote panorama's, van de mooie
close-ups tot de warme inkleuring. Gelikt, dat is het allemaal
zeker, maar op een fijne manier. Ik geef drie sterren. tekst
mark millar tekeningen greg land
daredevil
#80 (marvel)
De afgelopen jaren aan verhaallijnen komen bij elkaar. Daredevil
is gewond geraakt, de FBI zit hem achterna en Elektra brengt
hem naar de mysterieuze Night Nurse. Langs de zijlijn speelt
een groot aantal reguliere personages een rol en al deze puzzelstukjes
worden op voortreffelijke wijze samengevoegd in een avontuur
dat de spanning kan opbouwen tot en met het boeiende eind.
Want die laatste scène, dat is precies waar de serie
de laatste jaren naartoe heeft gewerkt. Nog één
nummer te gaan en dat belooft wat! Het tekenwerk is enigszins
gehaast of in ieder geval iets minder stabiel dan gebruikelijk.
Ook de kleuren zijn net even minder warm. Toch is dit goed
voor vier sterren. tekst
brian michael bendis tekeningen alex maleev
ultimate
spider-man #88 (marvel)
Peter Parker is op het nippertje ontkomen aan een controle
van zijn rugtas, waar hij zijn kostuum in had zitten. Hij
beseft dat het zo niet langer kan en besluit, dat hij tante
May over zijn dubbelleven moet vertellen. Daarna is het tijd
voor een confrontatie met Silver Sable en haar mensen, die
overduidelijk op zoek zijn naar Spider-Man. De manier waarop
dit gevecht wordt verteld, is erg slim, omdat de wending voor
de hand ligt zonder dat het voorspelbaar is. Verhaaltechnisch
is dit dus een sterk deel, dat helaas wordt gehinderd door
de tekeningen, die ditmaal opvallend minder goed zijn. Zeker
in het begin zijn de gezichten matig. Tante May is bijna onherkenbaar.
Drie sterren, dus. tekst
brian michael bendis tekeningen mark bagley
all star
batman & robin #3 (dc)
Het vertraagde derde deel gaat grotendeels niet over Batman
en Robin. In plaats daarvan gaat het over Black Canary, in
een flashback bovendien, die als serveerster in een ranzige
kroeg de klanten van zich af moet slaan en dan ontslag neemt.
Het levert één lange scène op met veel
meer teksten dan een gemiddelde comic, maar helaas telkens
flarden van teksten, herhaalde teksten en domme clichés.
De resterende pagina's zijn net zo inhoudsloos; het subplot
over Superman is niet meer dan een voorbode. Allemaal matig,
dus, wat wordt weerspiegeld door het tekenwerk, dat stabiel
doch niet bijzonder is. De serie is interessant vanwege de
makers, niet de inhoud. Twee sterren. tekst
frank miller tekeningen jim lee
loveless
#3 (dc)
Na een verwarrend tweede nummer wordt deze maand weer meer
duidelijk over wat het centrale conflict voor Wes Cutter is.
Hij krijgt een interessant aanbod, dat echter ingaat tegen
zijn principes. Op de achtergrond spelen de gebruikelijke
subplots, die voorlopig nog wel vrij onsamenhangend blijven.
De personages hebben geen echt herkenbare stem, praten te
vaak met dubbele bodem en worden bovendien op een vergelijkbare
manier getekend. Mannen met baarden, hoeden en in uniform,
dat is geen recept voor een herkenbare cast. De rest van de
tekeningen is gelukkig wel dik in orde, met sfeervolle composities,
strakke lijnen en veel schaduwen. Geen vier, wel drie sterren. tekst
brian azzarello tekeningen marcelo frusin
fallen angel
#1 (idw)
De boeiende comic van DC is verhuisd naar IDW en eigenlijk
is alles hetzelfde gebleven, behalve dan de tekenaar. Omdat
dit toch een soort nieuw begin is, moeten de personages en
de locatie opnieuw worden geïntroduceerd en dus blijft
dit deel inleidend, met de nadruk op sfeer en karakters. Ter
compensatie duikt ook een nieuw conflict op, wat de vaart
in deze vertelling houdt. Dan de tekeningen. Daar zit het
verschil. De keuze voor geschilderd en fotorealistisch werk
is opvallend, omdat het zo afwijkt van het superheldengenre.
Het maakt de comic kil en afstandelijk en minder herkenbaar.
Deze stijl past niet bij de serie, totaal niet, zelfs. En
dat is toch wel erg jammer. Twee sterren. tekst
peter david tekeningen j k woodward