runaways
#13 (marvel)
Een nummer waarin alle aandacht uitgaat naar de jonge Molly.
Ze komt terecht bij een club kinderen onder leiding van de
Provost, een leraar met veel sadistische trekjes. Natuurlijk
leidt dit tot een conflict, waarbij Molly de kinderen tot
een daad van opstand kan bewegen en daarna kan ontsnappen.
Inhoudelijk stelt het weinig voor. De vertelstijl en de dialogen
zijn echter zeer vermakelijk en deze diepgang voor Molly is
mooi meegenomen. De tekeningen zijn weer fijn, met een goed
gevoel voor zwierige lijnen, heldere composities en als sluitpost
de pasteltinten bij de inkleuring. Een aardig tussennummer,
derhalve, dat daarom een eindscore van drie sterren heeft
verdiend. tekst
brian k vaughan tekeningen adrian alphona
ultimate
fantastic four #27 (marvel)
Hoewel tijdreizen zeker niet al te origineel meer is, wordt
dat concept in deze verhaallijn op een interessante manier
gebruikt bij het vertellen van een nieuw avontuur van het
team. De flashbacks geven het script nog meer impact en wanneer
het daadwerkelijke tijdreizen dan plaatsvindt, staat bovendien
een leuke verrassing op het programma. Want uiteraard is die
wereld waar het team belandt beduidend anders dan hun eigen
wereld. Op sommige punten is het net te inleidend; niettemin
wel van begin tot eind pakkend geschreven en met veel aandacht
voor de hoofdpersonages. Het tekenwerk overtuigt met de gebruikelijke
combinatie van realisme en kleuren. Al met al drie sterren. tekst
mark millar tekeningen greg land
daredevil
#82 (marvel)
Terwijl Matt Murdock in de gevangenis zit, duikt een nieuwe
Daredevil op in Hell's Kitchen. Is dit een truc of niet? Dat
is de vraag die journalist Ben Urich bezighoudt en die leidt
tot een intrigerend web van ontwikkelingen, zowel in als buiten
de gevangenis waar Murdock zit. Het nieuwe team makers borduurt
gelukkig voort op de gebeurtenissen van de vorige makers,
al is duidelijk dat hier en daar gevangenisclichés
nodig zijn bij het spannend houden van het verhaal. Dat is
jammer, doch geen onoverkoombaar bezwaar. De tekeningen zijn
voortreffelijk. Dit is zonder meer een ideale opvolger, niet
in de laatste plaats door de rauwe stijl en het donker realisme.
Vier sterren, dus. tekst
ed brubaker tekeningen michael lark
batman: year
100 #1 (dc)
Een miniserie op luxeformaat, die verhaalt over het Gotham
van de nabije toekomst. Daar duikt opeens iemand op in het
kostuum van Batman en als icoon van vroegere tijden zorgt
deze held voor heel wat opschudding in het politieapparaat.
Het grootste deel van het nummer is Batman op de vlucht voor
de politie, wat het een plezierig leestempo geeft, maar wat
tegelijkertijd niet echt bijdraagt aan veel diepgang. Zeker
nu overige personages redelijk oppervlakkig blijven, is dat
een gemiste kans. Het spreekt voor zich, dat de tekeningen
oogstrelend zijn. De stijl is een mengeling van manga, Europese
stijlen en Amerikaanse superheldendynamiek. Voorlopig vier
sterren waard. tekst
& tekeningen paul pope
testament
#3 (dc)
Tiener Jake Stern blijft betrokken bij een vertelling die
verwijzingen naar de Bijbel mengt met beelden van een futuristische
samenleving waar de overheid is doorgeslagen op het gebied
van de privacy (of beter, het gebrek daaraan). Zijn vriendin
is meegenomen door troepen van de overheid, vandaar dat Jake
de achtervolging inzet. Na drie nummers is nog veel onduidelijk,
al zal dat de bedoeling zijn van de makers. Vooral het verband
met de Bijbel blijft boeiend: is het een metafoor of meer
dan dat? Wat betreft de tekeningen blijven de gebruikelijke
minpunten gelden, waaronder gebrek aan consistentie en een
echt pakkende stijl. Vandaar dat ik hiervoor drie sterren
uitdeel. tekst
douglas rushkoff tekeningen liam sharp
loveless
#4 (dc)
Wes Cutter gaat in op het aanbod dat hij heeft gekregen en
hij regelt de zaakjes daarbij natuurlijk weer op zijn geheel
eigen manier. Pas aan het eind van dit deel wordt de manier
van vertellen coherenter en dat is nodig, want het begin is
soms te onduidelijk. De decompressie die in veel scènes
wordt gebruikt, is daar mede schuldig aan. Deze eerste verhaallijn
lijkt namelijk erg opgerekt en het is de vraag hoe dat in
het verloop van de serie uitpakt. Ook de tekeningen dragen
weer bij aan de onduidelijkheid. Het blijft namelijk een feit,
dat veel van de personages in uniform zeer op elkaar lijken.
De strakke stijl kan nauwelijks onderscheid maken. Voor nu
twee sterren. tekst
brian azzarello tekeningen marcelo frusin
the losers
#32 (dc)
De Losers zijn uiteengeslagen en de resterende leden moeten
zichzelf redden voor een kernbom tot ontploffing wordt gebracht
en de mysterieuze Max zijn wraak krijgt. Het eind van de serie
kwam veel vroeger dan gepland en dat is merkbaar aan het tempo
dat in deze laatste verhaallijn is gebruikt. Het gaat net
te snel, waardoor de gebeurtenissen aan impact missen. Gelukkig
is de wijze waarop alles wordt afgerond bevredigend en past
het helemaal in de thematiek van de serie. Kortom, in dat
opzicht heeft de reeks een mooi eind gekregen. Net als de
afgelopen delen lijken de tekeningen gehaast, krasserig en
leeg. Dynamisch blijft het wel en dat telt. Lang verhaal kort,
drie sterren. tekst
andy diggle tekeningen jock
supermarket
#1 (idw)
Een jong meisje komt op een dag thuis en ontdekt daar dat
haar ouders zijn vermoord. Ze slaat op de vlucht en komt al
snel meer verdachte personages tegen. Zelfs een schuilplaats
blijkt niet veilig, vandaar dat ze op de bus stapt en vervolgens
de stad verlaat. Voor een eerste nummer gebeurt hier vrij
veel. Het verhaal zit energiek in elkaar, de tekstkaders vervullen
een functie en de sfeer van het gehele nummer sluit prima
aan op de bijna overdreven fleurige inkleuring. Ook de tekeningen
passen daarbij, met een gestileerd lijnenspel, veelal eenvoudige
composities en cartooneske gezichten. Dit deel maakt nieuwsgierig
naar meer en ik kom uit op een score van vier sterren. tekst
brian wood tekeningen kristian