ultimate
power #3 (marvel)
Een flashback toont hoe de wereld van Squadron Supreme wordt
aangevallen door een reusachtig monster waar Reed Richards
uit het Ultimate universum verantwoordelijk voor is. Het team
gaat op onderzoek uit en komt zo terecht in de wereld van
de Fantastic Four. Door de manier van vertellen zijn nu drie
nummers opgegaan aan de introductie van het conflict. In een
miniserie van negen delen is dat te veel, tot nu toe is niets
gebeurd en dat doet afbreuk aan het verhaal. Het scheelt wel
dat het tekenwerk zo indrukwekkend is, met een realistische
stijl, dynamische composities en uiteraard als altijd de warme
inkleuring. Toch is een score van twee sterren voor nu meer
dan genoeg. tekst
brian michael bendis tekeningen greg land
astonishing
x-men #19 (marvel)
De X-Men bevinden zich aan boord van een groot ruimteschip
op weg naar Breakworld. Hoewel dit in feite een tussennummer
is dat alleen de tijd moet overbruggen van de ene naar de
andere plek, wordt de spanning op een zeer goede, intelligente
manier opgebouwd. Uitstapjes naar Breakworld zelf dragen daaraan
bij. En de cliffhanger is uitstekend, bovendien perfect getimed
en een onderstreping van hoe prettig deze serie leest. Tussendoor
is zowaar ook nog tijd voor diepgang! Als altijd zijn de tekeningen
prima: de zo statige stijl wordt nergens saai, de gezichten
zijn altijd herkenbaar en dankzij de inkleuring krijgt alles
een bijzondere sfeer. Geen vier, wel een score van drie sterren. tekst
joss whedon tekeningen john cassaday
daredevil
#92 (marvel)
De huidige verhaallijn nadert langzaamaan het einde. Daredevil,
nog altijd in Europa, ontdekt wie de persoon is die de laatste
maanden aan de touwtjes heeft getrokken, beginnend met de
moord op zijn collega en vriend Foggy Nelson. De onthulling
is vermakelijk, maar het voelt een beetje geforceerd en vergezocht.
Wanneer daarna alles wijst op het ongedaan maken van zo goed
als alles wat de afgelopen vijf jaar is gebeurd, in het bijzonder
de 'outing' van Daredevil, voelt het helemaal verkeerd, het
is veel te gemakkelijk, alweer een verandering die terugkeert
naar een oude status-quo. Door de vele dialogen zijn de tekeningen
saai, minder rauw en scherp. Dit verdient twee sterren. tekst
ed brubaker tekeningen michael lark
jack of fables
#6 (dc)
Nieuwe verhaallijn waarin Jack samen met wat andere Fables
bijkomt van zijn ontsnapping. Omdat ze nu even niet verder
kunnen, doodt Jack de tijd met een verhaal over hoe hij vroeger
Jack Frost was. Inderdaad, dat is een slap excuus voor een
flashbackverhaal, een sprookje, een vertelling zonder echt
conflict en het is erg jammer dat dit soort verhalen al zo
vroeg in deze serie opduikt. Zeker, het verhaal is best aardig
en de onderbrekingen zijn komisch. Niettemin voelt het onnatuurlijk,
het voelt als een opvulling. Op het vlak van de tekeningen
echter geen klachten. De gasttekenaar heeft een zwierige stijl,
stabieler dan die van de vaste tekenaar en dat werkt. Al met
al twee sterren. tekst
bill willingham & matthew sturges tekeningen
steve leialoha
the boys
#6 (dc)
Het nieuwe team van Butcher staat oog in oog met Teenage Kix.
Het wordt de vuurproef van een team dat voor het eerst samen
in actie komt en zoals verwacht levert dat direct in het begin
van dit nummer veel brute, bloederige actie op. De dramatiek
van het gevecht wordt lekker cynisch ondermijnd door botte
humor en een aardige epiloog waarin de kracht van deze dialogen
weer eens blijkt. Voldoende als inleiding op de serie, nu
wordt het zaak dat het ook interessant blijft. Aan de tekeningen
zal het niet liggen, want die zijn heerlijk dik aangezet,
met nadruk op realistische gezichten, veel details en priegelige
lijntjes. Soms niet consistent, wel goed voor een score van
drie sterren. tekst
garth ennis tekeningen darick robertson