daredevil
#97 (marvel)
Melvin Potter, bekend als de Gladiator, is mogelijk slachtoffer
geworden van een reeks manipulaties. Matt Murdock bemoeit
zich met deze zaak, zowel in de rol van advocaat als in de
rol van Daredevil. Beide aspecten worden sterk uitgewerkt,
met de confrontatie tussen Daredevil en Gladiator als enerverende
climax. Structureel zit het verhaal prima in elkaar, de dialogen
lezen prettig weg en de personages krijgen allen voldoende
diepgang. Het tekenwerk is de sluitpost, met een grimmig realistische
stijl die gedetailleerd is als dat moet en dynamisch is als
het tempo omhoog gaat. De serie heeft een eigen karakter gevonden
dat toch in het verlengde ligt van de vorige makers. Vier
sterren. tekst
ed brubaker tekeningen michael lark
hellboy:
darkness calls #2 (dark horse)
Hellboy belandt zonder echt veel aanleiding in allerlei problemen,
waarbij hij het moet opnemen tegen wat bizarre wezens en uiteindelijk
naar een groep heksen wordt gebracht. Daarna raakt de plot
ineens aan een groot aantal punten uit de continuïteit
van de overige series, wat de toegankelijkheid niet ten goede
komt en wat een handjevol technisch minder prettig geschreven
pagina's vol expositie oplevert. Op dat punt wordt duidelijk,
dat dit een soort stilte voor de storm is en dat is jammer,
het maakt het verhaal wat dun. Aan de tekeningen ligt het
niet, die zijn duidelijk, strak en sluiten prima aan op de
sfeer en de toon van de serie. Hoger dan twee sterren ga ik
niet. tekst
mike mignola tekeningen duncan fegredo
the homeless
channel (ait / planet lar)
Darcy Shaw presenteert een idee voor het opzetten van een
kanaal dat dag en nacht het leven op de straten laat zien,
het leven van de daklozen. Het contrast tussen daklozen en
de zakenwereld zorgt voor enkele interessante punten, al ligt
de romance van Darcy wel erg voor de hand en zijn bepaalde
thema's een open deur. Uiteindelijk blijkt het basisidee wat
boeiender dan de uitwerking ervan. Het tekenwerk is uitdagend,
het is een realistische stijl vol fotoreferenties, die niet
bang is voor spelen met veel wit of zwart. Nadeel van de stijl
is, dat de personages een beperkt scala aan emoties laten
zien. Zeker bij woede blijft het nogal statisch. Toch is drie
sterren in dit geval terecht. tekst
& tekeningen matt silady