ultimate
spider-man #111 (marvel)
Het allerlaatste nummer van de vaste tekenaar, die het een
record aantal nummers heeft volgehouden, wordt structureel
zo opgezet, dat de nieuwe tekenaar een mooie en zeer functionele
introductie kan maken. Zijn pagina's hebben namelijk slim
de vorm van een door de dialoog tussen Peter Parker en tante
May gedragen vertelling over Spider-Man. Inhoudelijk is het
een knappe afsluiter van een erg boeiende periode, de diepgang
tussen de personages is sterk en het is een prettig rustpunt
in de serie. Wat de tekeningen betreft, beide tekenstijlen
hebben wel het vereiste gehalte jeugdigheid en ook de dynamiek
van de nieuwe tekenaar komt over. Ik geef hier vier sterren
voor. tekst
brian michael bendis tekeningen mark bagley
& stuart immonen
justice league
of america #11 (dc)
Een losstaand verhaal met een tekenaar die zo interessant
is, dat ik het nummer haast wel moest kopen, valt inhoudelijk
helaas toch bijzonder tegen. Red Arrow en Vixen zitten vast
onder de grond, onder de puinhopen van een ingestort gebouw
en de rest van het nummer bestaat uit de groeiende paniek
en wanhoop van de twee als ze ook nog eens ontdekken dat ze
onder water zitten. Dat ze alsnog overleven, ligt aan een
clou die tegen alle logica ingaat. Want hoe kan het dat twee
personen niet beseffen dat ze op hun kop liggen? Een druppel
zweet moet genoeg zijn! En toch draait het hele nummer om
die wending. Belachelijk! Het geschilderde tekenwerk zorgt
nog voor één ster. tekst
brad meltzer tekeningen gene ha
checkmate
#16 (dc)
Mister Terrific en Sasha Bordeaux worden in dit afgeronde
verhaal gevolgd in het recente verleden en in het heden. Allerlei
persoonlijke trauma's komen aan bod en de groeiende emotionele
aantrekkingskracht tussen de twee wordt op aardige doch misschien
niet echt subtiele wijze uitgewerkt. Dit soort verhalen is
van essentieel belang, omdat hier de ware diepgang kan worden
verkregen, terwijl dat halverwege een missie onmogelijk is.
De structuur is aardig, maar het verschil tussen de twee tekenaars
is net te groot, waardoor bepaalde scènes, in het bijzonder
die met close-ups, wat amateuristisch overkomen. Alles bij
elkaar is een score van twee sterren hier wel haalbaar. tekst
greg rucka tekeningen joe bennett & joe
prado
madman atomic
comics #3 (image)
Een bijzonder experiment, want een op zich al boeiend vormgegeven
verhaal over Madman is verpakt in een hommage aan een bijna
eindeloze waslijst aan tekenaars. Van klassieke tekenaars
als Tex Avery en Carl Barks tot moderne grote namen als John
Cassaday, Todd McFarlane en John Bolton, elk plaatje in de
spiriturle reis van Madman is getekend in een soms herkenbare
en soms net wat minder herkenbare andere stijl. Het herkennen
van de stijlen is een uitdaging en een feest, het is knap
dat op deze manier een hele comic is gemaakt en het moet gezegd,
het eindresultaat is een compliment waard. Omdat het beter
leest in bundels, stop ik toch met de serie. Vier sterren. tekst
& tekeningen michael allred
queen &
country #32 (oni)
Door tijdgebrek van de schrijver is dit voorlopig het laatste
nummer van de reeks over spionne Tara Chase. Het is een poos
geleden dat ik de serie heb gespaard, recente verhaallijnen
zijn dankzij back issues compeet en dus is het jammer dat
de aankondiging juist nu komt. Inhoudelijk is niet veel mis
met de afronding van het verhaal, want dat zit bijna als gebruikelijk
vol subtiliteiten over enerzijds de operaties in gevaarlijke
gebieden en anderzijds de politieke spelletjes die de superieuren
altijd moeten spelen met de overheid. Ook het tekenwerk is
deze keer aantrekkelijk, met een stijl die goed gebruik maakt
van de schaduwen en veel diepte bereikt. Duidelijk drie sterren
waard. tekst
greg rucka tekeningen chris samnee