x-factor
#24 (marvel)
Josef Huber, ofwel de Isolationist, is ontmaskerd als schurk
met enkel slechte bedoelingen. Na een mislukte confrontatie
zijn Madrox, Guido en Rahne in het poolgebied gedumpt, terwijl
het subplot over Monet en Siryn ineens toch heel relevant
blijkt voor het hoofdverhaal. Ondanks de zeer intelligente
uitwerking en de altijd sterke dialogen voelt het einde toch
te abrupt aan. Zodra Huber beseft dat hij heeft verloren,
is hij binnen twee pagina's weg en is het verhaal direct afgelopen.
De tekeningen blijven knap, met erg veel realistische details,
een soms wat donkere sfeer en altijd weer overtuigende gelaatsuitdrukkingen.
Kortom, zeker wel een goede afronding van de verhaallijn,
vier sterren. tekst
peter david tekeningen pablo raimondi & valentine
de landro
runaways
#28 (marvel)
De jeugdige teamleden zitten nog altijd vast in het verleden,
waar ze worden geconfronteerd met andere superwezens en alle
verdere problemen die dat met zich meebrengt. Op de achtergrond
spelen bredere dwarsverbanden en dat is zeker de moeite waard.
Dat neemt alleen niet weg, dat het avontuur in het verleden
niet kan boeien. Daarvoor is het nodeloos ingewikkeld en zijn
de onderlinge problemen van jaloezie en vriendschap te veel
richting clichés. Ook de tekeningen zijn te mat, waarbij
zeker met de ouderwetse kleding niet alle personages even
gemakkelijk herkenbaar zijn. Een tegenvallend nummer, dus,
dat daarom ook niet meer krijgt dan een score van slechts
één ster. tekst
joss whedon tekeningen michael ryan
all star
batman & robin #7 (dc)
Batman en de Black Canary vechten samen tegen een groepje
tuig, waarna de twee zich aan elkaar vergrijpen. Intussen
moet Dick Grayson een volgende test van bekwaamheid ondergaan.
In feite bestaat dit nummer daarmee uit slechts twee scènes,
die bovendien langer doorgaan dan strikt noodzakelijk. Het
gevolg is een lege vertelling met veel tekstkaders die diepgang
moeten suggereren, maar daar lang niet altijd in slagen. Gelukkig
is alles wel in stijl en de Batman uit deze reeks blijft heerlijk
gestoord. Als altijd is het tekenwerk stabiel en dynamisch.
Het oog voor details, zowel bij de personages als bij achtergronden,
maakt dit samen met de kleuren aantrekkelijk. Twee sterren. tekst
frank miller tekeningen jim lee
the exterminators
#22 (dc)
De medewerkers van Bug-Bee-Gone hebben zichzelf in de problemen
gewerkt. Een confrontatie met plaatselijke drugsdealers draait
uit op een aanval van de Mayan Hissers, waarna een samenwerking
tegen de gevaarlijke beesten voor de hand ligt. Het is duidelijk
dat de huidige verhaallijn minder informatiedicht en minder
complex is dan gebruikelijk. Afwisseling van tempo is echter
geen probleem, al geldt dat helaas minder voor het werk van
de gasttekenaar, die ver onder zijn niveau blijft en leunt
op inktwerk dat zijn normaal gesproken zo lekker dikke, overdreven
stijl helemaal geen recht doet. Voor één ster
is het te goed, daarom kom ik uit op een totaalscore van twee
sterren. tekst
simon oliver tekeningen darick robertson