the mighty
avengers #5 (marvel)
De Avengers worden aangevallen door een leger oude harnassen
van Iron Man. Intussen gaat een door verdriet overmande Sentry
de confrontatie aan met de vrouwelijke Ultron, die nucleaire
wapens wil inzetten. Het verhaal gaat tegenstrijdig genoeg
in een hoog tempo verder zonder dat daadwerkelijk veel gebeurt.
Want hoewel de discussies bij SHIELD interessant zijn, is
het net te veel van het goede en worden bepaalde scènes
nogal onnodig opgerekt. Het tekenwerk is sterk. De stijl,
die voorheen toch altijd in het teken stond van rondborstige
dames, heeft zich goed aan de sfeer van de comic aangepast,
is uitnodigend en blijft elegant. Ik kom uit op een score
van twee sterren. tekst
brian michael bendis tekeningen frank cho
powers #26
(marvel)
Na wat interessante achtergrondinformatie over Enki Sunrise,
de nieuwe collega van Christian Walker, wordt overgeschakeld
naar de confrontatie tussen Walker en voormalig collega Deena
Pilgrim. Deena is na de moord op haar ex ondergedoken en worstelt
met haar nieuwe superkrachten. De sterke start wordt door
de rest van het nummer niet meer overtroffen. Het tempo gaat
naar beneden, de scènes worden opgerekt en na een onheilspellend
intermezzo wordt toegewerkt naar het volgende deel. De tekeningen
zijn donker, zeker in de tweede helft. Daardoor wordt het
saai, maar de dikke lijnen en de composities blijven wel sterk.
Alles bij elkaar drie sterren. tekst
brian michael bendis tekeningen michael avon
oeming
ultimate
x-men #87 (marvel)
Broer en zus Fenris hebben Sentinels ingezet tegen de X-Men,
wat meteen al in het begin leidt tot een bloederige confrontatie.
Daarna levert Psylocke een overdosis aan informatie, pure
expositie over de plannen van Fenris, wat het startschot betekent
voor het inzetten van een heel leger Sentinels. Dit is een
vreemd hoofdstuk in de verhaallijn, waarin het veel te gemakkelijk
gaat voor de X-Men: de finale is ronduit abrupt. Van enige
spanning is daardoor niet echt sprake. De tekeningen zijn
redelijk, zonder dat ze overtuigen. Daarvoor zijn de gezichten
soms te krasserig en blijven de composities aan de matte kant.
Eén ster is te weinig, daarom geef ik uiteindelijk
nog wel twee sterren. tekst
robert kirkman tekeningen yanick paquette
checkmate
#19 (dc)
Amanda Waller, White Queen binnen Checkmate, speelt haar machtsspelletje.
De neergeschoten Josephine Tautin ligt in het ziekenhuis,
de druk op Black Queen Sasha Bordeaux wordt groter en als
altijd wordt een prima balans gevonden tussen politieke aspecten
en spannende actie. Omdat zo veel personages geheime agenda's
hebben, is het soms wat ondoorzichtig. Dat neemt echter niet
weg, dat dit precies het soort uitdagende verhalen is waar
de serie het van moet hebben. Ook het tekenwerk scoort een
voldoende, met ondanks een eenvoudige stijl genoeg effectiviteit
voor het vasthouden van sfeer en spanning. Daarom is dit nummer
een score van vier sterren waard. tekst
greg rucka tekeningen joe bennett
dmz #24 (dc)
Een afgerond verhaal over Amina, het meisje dat ooit door
journalist Matthew Roth werd gered. Veel beter is haar leven
niet geworden en aan de hand van een mengeling van scènes
in het heden en korte flashbacks wordt een vrij somber beeld
geschetst. Vanwege de opzet en de door de vorm beperkte ruimte
wordt weinig diepgang bereikt en de plot blijft soms wat dwarrelen.
Alleen voor de sfeer is dat goed, voor het overige is het
onbevredigend. Het spreekt bijna vanzelf dat het tekenwerk
goed in elkaar zit. De zwierige lijnen vervangen de echt krasserige
stijl en dat levert een helder resultaat op, zeker ook in
combinatie met de ingetogen kleuren. Al met al geef ik twee
sterren. tekst
brian wood tekeningen riccardo burchielli
ex machina
#31 (dc)
De bekende formule van een traag tempo en goed getimede flashbacks
naar de tijd dat Mitchell Hundred nog een superheld was, mag
dan voorspelbaar zijn, het blijft nog altijd zeer effectief
in het interessant opzetten van een verhaal. Ditmaal brengt
het burgemeester Hundred naar Europa, waar hij de paus gaat
ontmoeten. Achter de schermen worden plannen gesmeed die dit
bezoek op een ramp moeten laten uitlopen en eenmaal in het
Vaticaan volgt een boeiende dialoog, één van
de krachten van de serie. Natuurlijk verdient het tekenwerk
ook complimenten. Van het open realisme tot de eenvoudige
doch effectieve composities, het is genoeg voor een score
van vier sterren. tekst
brian k vaughan tekeningen tony harris
suburban
glamour #1 (image)
De tieners Astrid en Dave zijn twee doodgewone scholieren
in een doorsnee dorpje met doorsnee problemen. Tot Astrid
op een avond bezoek krijgt van haar denkbeeldige vriendjes
van vroeger, die haar vertellen dat iets groots op stapel
staat. Hoewel bepaalde aspecten van de plot en de personages
trouw blijven aan de stereotypen en clichés, is de
uitwerking wel fris en maken de gebeurtenissen aan het eind
nieuwsgierig naar het vervolg. Het tekenwerk is al net zo
fris, met een open stijl die ondanks of misschien juist wel
vanwege de soms houterige poses en simpele achtergronden erg
elegant overkomt. De warme inkleuring helpt daarbij. Een leuk
begin, dat drie sterren waard is. tekst
& tekeningen jamie mckelvie
the boys
#11 (dynamite)
De Boys zijn op weg naar Rusland, waar ze worden opgewacht
door Vasilii Vorishkin, ooit zelf een superheld. Ze onderzoeken
een zaak waarbij het hoofd van een superheld zomaar uiteen
spatte. Al snel blijkt dat hier meer achter zit en tegelijkertijd
wordt elders de basis gelegd voor een duister plan. Als eerste
hoofdstuk van een meerdelig verhaal is het onvermijdelijk
dat het vrij inleidend blijft. In dit geval is dat echter
wel heel extreem, want driekwart van de tijd gaat op aan zijweggetjes
in dialogen. Dat leidt nogal af en dat is spijtig. De tekeningen
zijn prima, donker en smoezelig. Opvallend dat de pagina's
mét inkter eigenlijk net te glad en netjes zijn voor
deze serie. Twee sterren. tekst
garth ennis tekeningen darick robertson