american
virgin #22 (dc)
In Cuba heeft de moeder van Adam Chamberlain een hartaanval
gehad, wat de onderlinge verhoudingen van de hoofdrolspelers
nog een keer op scherp zet. Een gesprek tussen Adam en zijn
echte vader later wordt langzaam naar het slot van de serie
toegewerkt. Alle subplots van de laatste tijd hebben een hoog
soapgehalte en dat is jammer, temeer omdat de serie ooit is
begonnen met een insteek die clichés op zijn kop zette.
Tussendoor worden pogingen tot diepgang gedaan, maar dat komt
niet altijd goed aan. Het tekenwerk is echter prima; de simpele,
doeltreffende stijl heeft zich de afgelopen twee jaar goed
ontwikkeld en vooral de gezichten zijn uitstekend. Ik geef
twee sterren. tekst
steven t seagle tekeningen becky cloonan
checkmate
#22 (dc)
Het verhaal over Mademoiselle Marie, in heden en verleden,
wordt afgerond. Hoewel het niet irrelevant is en interessante
informatie over het personage Josephine Tautin geeft, voelt
het toch niet helemaal op zijn plaats in deze serie. Het onderbreekt
het ritme van spionageavonturen en aangezien dat altijd het
sterkste punt is, slaat het hiermee de plak soms wat mis.
Op het vlak van de tekeningen biedt dit deel een aardige verrassing,
want met een vloeiende en toch rauwe stijl wordt een bijzondere
sfeer neergezet. Zowel de scènes in het verleden als
in het heden hebben, dankzij de ingetogen kleuren, een filmische
uitstraling. Desondanks is één ster de hoogst
haalbare score. tekst
greg rucka & eric trautmann tekeningen chris
samnee
dmz #27 (dc)
Losstaand verhaal over Random Fire, een diskjockey in het
futuristische New York die concurrentie krijgt van DJ Grendel.
Wanneer hij ontdekt, dat Grendel uit eigenbelang tijdens zijn
optreden een aanslag wil laten plegen, moet hij in actie komen.
Erg knap dat binnen één nummer redelijk wat
ontwikkelingen en wendingen zijn gestopt, zonder dat het hinderlijk
of te doorzichtig wordt. Wat ook complimenten verdient, is
het werk van de gasttekenaar. Met een stijl die het meest
wegheeft van Paul Pope wordt een zwierig geheel gecreëerd
van smoezelige lijnen, achtergronddetails en sprekende gezichten.
De kleuren zijn daarbij de sluitpost. Alles bij elkaar is
dit goed voor drie sterren. tekst
brian wood tekeningen nathan fox
100 bullets
#87 (dc)
Een verrassend verhaal, dat wordt gebracht als losstaand en
afgerond, maar van begin tot eind is verbonden met de rode
draad van de serie. De Trust neemt contact op met Will Slaughter,
voorheen een Minuteman en nu vooral een gezinsman en de vader
van drie dochters. Intussen bereidt agent Graves zich voor
op het eindspel. Dat de vertelstijl leunt op decompressie
mag in dit geval geen enkel bezwaar zijn; op dat punt is de
keuze voor een losstaand verhaal, voor een tussenspel, een
goede geweest. De tekeningen overtuigen op elk front. Alle
scènes hebben hun eigen sfeer, zwarte vlakken geven
het diepte en de warme kleuren ronden het af. Vijf is te veel,
dus vier sterren. tekst
brian azzarello tekeningen eduardo risso
grendel:
behold the devil #3 (dark horse)
Grendel wordt al een tijdje gadegeslagen door iets of iemand
die hij niet kan zien. Hoewel hij even denkt, dat hij zijn
belager heeft gevonden, blijkt het de beestachtige Argent,
wat het startschot is voor een groot gevecht tussen de twee.
Hierdoor mislukt een drugsdeal en moeten alle partijen zich
bezinnen op hun volgende stap. Intussen doet journalist Lucas
Ottoman onderzoek naar Grendel en, mogelijk, diens ware identiteit.
Dat laatste geeft dit nummer de broodnodige diepgang, want
de rest is aan de oppervlakkige kant. Vooral het gevecht,
tien pagina's lang, lijkt onnodig opgerekt. De tekeningen
zijn echter wel weer strak, stabiel en helder als altijd.
Ik geef twee sterren, dus. tekst
& tekeningen matt wagner
angel: after
the fall #3 (idw)
Angel wordt aangevallen door Illyria, bij wie de krachten
op hol zijn geslagen nadat heel de stad in een heldimensie
is veranderd. Een gevecht met een draak later duikt Connor
op, die veel van de vreemde veranderingen die aan het licht
zijn gekomen eindelijk in het juiste perspectief zet. Het
tempo blijft echter hoog, want Angel daagt de demonen uit
voor een gevecht om Los Angeles. Spijtig dat de vertelstijl
soms zo opzettelijk ondoorzichtig is, dat expositie noodzakelijk
wordt. Hulp van het tekenwerk krijgen we niet, want dat blijft
donker en niet stabiel genoeg voor het herkenbaar neerzetten
van de personages. Enige verbetering is zichtbaar en dus geef
ik drie sterren. tekst
joss whedon & brian lynch tekeningen franco
urru