criminal
#3 (marvel)
Voor de derde keer op rij een afgerond verhaal met ditmaal
in de hoofdrol Danica Briggs. De afgelopen drie nummers kennen
enkele dwarsverbanden, relaties en terloopse ontmoetingen
van de betrokken spelers, al wordt het nooit meer dan dat.
In tegenstelling tot vorige keer bestaat de centrale plot
nu uit een aaneenschakeling van gebeurtenissen uit Danica's
leven. Dramatiek vormt daarbij de rode draad en het is spijtig
dat het soms wat fragmentarisch oogt. Toch leest het lekker
weg, zeker ook door de sfeer die de tekeningen kunnen opwekken.
Van de duistere stijl tot het grimmige realisme, het past
prima bij de crime noir en de schimmige locaties. Ik kom uit
op drie sterren. tekst
ed brubaker tekeningen sean phillips
kick-ass
#3 (marvel)
Het leven van Dave Lizewski staat op zijn kop sinds zijn gekostumeerde
alter ego beroemd is geworden door de filmpjes op internet.
Dat zijn zelfvertrouwen groeit, is een groot cliché,
dat zijn plotselinge succes bij meisjes dan door zijn beste
vriend op komische wijze onderuit wordt gehaald, is precies
waarom de serie tot nu toe werkt. De cliffhanger komt erg
uit het niets en hopelijk dient het meer dan alleen het schokeffect.
Los daarvan blijft het tempo in orde, is de humor aanwezig
en vult het tekenwerk dat uitstekend aan. Vooral buiten de
actiescènes zit de hoekige, krasserige stijl vol details,
die voor een stevig realisme zorgen. Drie sterren is te weinig,
vandaar een score van vier sterren. tekst
mark millar tekeningen john romita jr
secret invasion
#3 (marvel)
Na een overdonderend begin en een sterk samengeklonterd tweede
deel gaat de crossover door op het niveau en de verteltoon
van het openingssalvo. Dat betekent een vlotte montage van
korte scènes die de invasies van de Skrulls in een
breed verband schetsen, overigens zonder dat daarbij echt
schokkende onthullingen worden gedaan. De kern bestaat uit
een gevecht van de Young Avengers en een psychologisch spelletje
waarbij Spider-Woman nu Tony Stark wil laten geloven, dat
hij ook een Skrull is. Door deze verhaalstrengen ebt het tempo
iets te veel weg. Het tekenwerk blijft stabiel, soms te krasserig,
altijd dynamisch en spannend genoeg voor deze crossover. Kortom,
drie sterren. tekst
brian michael bendis tekeningen leinil francis
yu
dark tower:
the long road home #4 (marvel)
Met een aanhoudend laag tempo gaat het avontuur van Roland
Deschain en zijn reisgenoten verder. Roland zit nog altijd
gevangen in een spookwereld, terwijl zijn vrienden Alain en
Cuthbert oog in oog staan met een handvol gemuteerde wolven.
Eigenlijk de enige vordering in de plot bestaat uit de komst
van Sheemie, die de beschikking heeft gekregen over heel bijzondere
krachten. Voor het overige is het sfeer, nog meer sfeer en
een vertelstijl die zo bol staat van de decompressie, dat
een enkele handeling ruim vier pagina's in beslag kan nemen.
Dat minpunt blijft bestaan, ondanks de weer prachtige tekeningen,
mooie composities en warme kleuren. Al met al drie sterren. tekst
peter david & robin furth tekeningen jae
lee
trinity #1
(dc)
Een wekelijkse serie over het trio belangrijkste helden uit
het DC universum, ook gemaakt door schrijvers en tekenaars
van naam. In dit eerste nummer komen Superman, Wonder Woman
en Batman samen, omdat ze allen dezelfde droom hebben gehad
en willen ontdekken wat daarachter steekt. Inhoudelijk is
het vrij dun, de nadruk ligt een beetje plichtmatig op het
onderstrepen van de verschillen in karakter en het vulverhaal
is ook echt niet meer dan vulling: een met matige dialogen
dichtgesmeerde scène vol expositie. Het werk van de
tekenaar is lichter dan gebruikelijk, oogt simpel en overtuigt
nog niet. Ja, het bestaansrecht van de serie is vooralsnog
commercieel. Twee sterren. tekst
kurt busiek & fabian nicieza tekeningen mark
bagley & scott mcdaniel
house of
mystery #2 (dc)
Het aardigste aan dit nummer is nog wel, dat het losse avontuur
dat aan de bar in het huis uit de titel wordt verteld, blijkbaar
niet is gebonden aan een bepaalde plek binnen het hoofdverhaal.
De rest valt ietwat tegen, met veel aandacht voor het hoofdpersonage
Fig, dat helaas het cliché van het naïeve meisje
met een mysterieus geheim nauwelijks kan ontstijgen en in
een cast is geplaatst van personages die stuk voor stuk net
te bijdehand en sarcastisch grappig zijn. Bovendien is het
nergens echt eng, wat een serie als deze toch wel moet zijn.
Geen klachten over het tekenwerk. Het hoofdverhaal is stijlvol,
het losse verhaal is elegant en helder. Ik denk dat twee sterren
genoeg is. tekst
matthew sturges & bill willingham tekeningen luca
rossi & jill thompson
the vinyl
underground #9 (dc)
Inhoudelijk lijkt het vervolgverhaal af, al staat aan het
eind doodleuk dat het nog wordt vervolgd. Het zijn slechts
details, maar wel details die afleiden van het avontuur van
Morrison Shepherd en zijn groep vrienden. Hun onderzoek naar
aan het werk van dichter Blake gerelateerde moorden wordt
uiteindelijk vrij gemakkelijk opgelost, waardoor de confrontatie
de spanning mist. En het gaat de serie nog eens opbreken als
de personages niet snel uitgroeien boven de extreme archetypen.
Voorlopig is het voldoende, mede dankzij de prettige schrijfstijl,
de sterke dialogen en niet in de laatste plaats het zeer elegante
tekenwerk met die aanhoudend dikke lijnen. Lang verhaal kort,
drie sterren. tekst
si spencer tekeningen simon gane
buffy, the
vampire slayer #15 (dark horse)
De verhaallijn komt deze maand tot een einde en daarmee is
voorlopig het dramatische hoogtepunt van dit seizoen acht
bereikt. Buffy en haar Slayers nemen het op tegen Toru, Kumiko
en een leger aan vampiers met krachten die groter zijn dan
van een doorsnee vampier. Dat gaat bijna als vanzelfsprekend
gepaard met persoonlijke drama's en een enerverend gevecht,
waarbij vrijwel ieder personage functioneel wordt ingezet.
Nergens lijdt de diepgang onder het hoge tempo en dat is de
verdienste van een sterk scenario, gekoppeld aan het soepele
tekenwerk, dat steeds stabieler wordt. Misschien mag de inkleuring
minder fleurig, dat leidt nu soms af. Zonder meer vier sterren. tekst
joss whedon tekeningen georges jeanty
the boys
#19 (dynamite)
Na de rustige vertelling van de afgelopen maanden is het hier
de beurt aan een geheel nieuw avontuur van de Boys, een groep
die is opgericht om de superwezens van deze wereld in het
gareel te houden. Hoewel de plot over een paar schijven wordt
verteld en een bodem wordt gelegd voor een mogelijk interessante
confrontatie, gaat de meeste aandacht uit naar Hughie, die
het verhaal achter het ontstaan van superwezens te horen krijgt.
Dat zijn scènes waarin de bekende valkuilen van droge
expositie opduiken, al is dat deze keer door de besproken
materie minder storend. Ook de tekeningen zijn sterk, met
dikke lijnen en lekker groezelige close-ups. Drie sterren
is voor nu voldoende. tekst
garth ennis tekeningen darick robertson